Het zit er weer op!

Dit is het laatste blogje van deze fantastische trip door USA. We hebben nu de eerste vlucht van Bozeman naar Boston erop zitten en wachten in Boston op onze vlucht naar Amsterdam. Het inchecken ging niet helemaal soepel dus ik was blij dat we op tijd waren maar na 45 minuutjes was alles geregeld. Gelukkig waren we op tijd op het vliegveld. 

Een bezoek aan de nationale parken van Utah was vooral een grote wens van Edwin. Ik had zo mijn twijfels over Amerika, zeker met de huidige politieke situatie. En aangezien je een beetje moet geven en nemen in een relatie en ik het allang gaaf vind om met Edwin een roadtrip te doen, moest het er maar eens van komen. En wat was het gaaf! We hebben door 6 staten gereisd en hebben 9 nationale parken bezocht. Voor ons waren Arches en Yellowstone de allermooiste. We hebben 36 graden Celsius gehad in het eerste deel van de vakantie en -3 graden Celsius in het tweede deel. Van droogte en stof en rode rotsen gingen we naar groene heuvels en bergen met sneeuw. Er zagen veel wildlife, prachtige vergezichten en hele lange rechte wegen. Ik heb zo’n 5.000 foto’s gemaakt, dus mij wacht nog een flinke klus voor het maken van het fotoboek - keuzestress!!!

Lessons learned:

- Geen ‘gewone’ camper meer voor ons in dit soort landen. Hoewel deze prima voldeed (vooral qua batterij en inhoud van tanks) en gloednieuw was, kan niets tippen aan de truck camper van vorig jaar. Ookal was dat een afgeragd ding. De kwaliteit van deze en de ruigheid van de truck camper. Dat moeten we zien te vinden! 

- Twin Falls Idaho was niet de moeite waard om voor om te rijden. Major deception!

- Glacier moeten we nog een keer opnieuw bezoeken als de Going to The Sun Road open is en dan moeten we vooraf nadenken over hoe we dat gaan doen, want ook een truck camper is er te groot voor.

- We waren een beetje te schijterig om te hiken in Yellowstone en Glacier in verband met de beren. Misschien een volgende keer toch eens verdiepen in het huren van bearspray en een lesje hoe dit te gebruiken! We hebben in de eerste twee weken heel veel gewandeld en daarna werd het wel een heel stuk minder.

- Met een goede camper vrij kamperen loont heel erg. Ik had voor €9,99 een maandabonnement op IOverlander 2 en dat is zijn geld meer dan waard geweest. Een camping kost bij die nationale parken al snel $80-$100 per nacht dus ik denk dat we zeker $800 bespaard hebben door de aanschaf van de app. Daarnaast sta je op de mooiste plekjes. Je kunt ook kiezen voor een soort provinciale parken en die kosten $20 per nacht gemiddeld. Ook die kun je met een app betalen. De app van IOverlander helpt ook bij het zoeken naar plekken om te dumpen, te douchen, lpg te vullen, te wassen etc.

- Uit eten hier is voor ons niet echt een succes: veel hamburgers en gebakken en gefrituurd spul. We hadden een klein bbq-tje van een vorige huurder en daar hebben we bijna iedere dag op gekookt ( we = Edwin). Scheelt een hoop geld en is nog veel lekkerder ook!

- Edwin had hier een simkaart van T-Mobile gekocht voor $63. Die had vaker geen bereik dan wel bereik, behalve in Montana. Ik had in Nederland voor €30 een USA datapakket van 15GB gekocht bij KPN en dat werkte supergoed! Uiteraard waren we midden in de parken en de natuur volledig afgesloten van de buitenwereld , maar mijn telefoon was eigenlijk degene die het beste werkte en als hotspot ingezet is. 

- Tanken kun je het beste doen zo vet mogelijk buiten de Nationale Parken. Dat kan je zo $1 per gallon (=3,78 liter) schelen.  

- We hebben weinig meegekregen van de politieke situatie hier. Natuurlijk zagen we op internet de protesten in LA tegen het immigratiebeleid en de No Kings protesten. En de slecht bezochte militaire parade voor de verjaardag van Trump.  Maar verder zijn we veel de discussie uit de weg gegaan. Hoewel we veel mensen spraken die toch wel vonden dat Trump nu focust op de verkeerde dingen zoals de importheffingen. Verder veel Trump-borden gezien en slechts 1 maga-pet. Ook geen pet kunnen scoren voor ons gewaardeerde pubquiz-lid. 

Al met al een hele gave trip. We ( of eigenlijk Edwin) hebben zo’n 4200 mijl gereden met de camper. Dat is zo’n 6750 km! In 4 weken. Hoppa !

De volgende trip zit alweer in de pen - ijs en weder dienende natuurlijk! Volgend jaar oktober hopelijk Argentinië; een wens van ons beide met o.a. Patagonië en Vuurland. Alles is uitgestippeld, de offerte ligt klaar  getekend te worden. Maar eerst gaan we in september van dit jaar nog lekker 2 weekjes in de middle of nowhere in Zweden. Even helemaal uit - wandelen, boeken mee, hottub. 

Bozeman Hot Springs

Gisteren hebben we geslapen op een camping. Op zich een prima camping, maar wel druk. Er was een grote picknicktafel, perfect om de koffers in te pakken. En we konden alles lozen. Daarna wilden we de hotsprings in, maar eerst besloot een wolk even leeg te regenen boven de camping. Ook hadden we een paar flinke klappen onweer. Nadat de bui overgetrokken was, gingen we richting hotsprings. De entreeprijs was al inbegrepen bij de campingplaats. Helaas was het buitenbad nog niet open ik verband met de onweersbui. De regel was : het moet 10 mijl verder zijn en dan wachten ze nog 30 minuten. Safety first. Gelukkig hadden ze ook 8 binnenbaden en twee sauna’s. In totaal hebben we lekker een uurtje of 3 gepoedeld, lekker ontspannen. De buitenruimte was echt prachtig! 

(Foto van internet geplukt)

We aten de kliekjes uit de vriezer ( we hebben gelukkig echt weinig hoeven weggooien) en omdat ik bij een benzinepomp die morgen nog twee pakken hout en een flesje Chardonnay had gescoord, konden we lekker genieten van een wijntje (uit een plastic beker) bij het haardvuur in de avond. 

Vanmorgen hebben we de laatste dingen opgeruimd en ingepakt, lpg laten bijvullen en even lekker in het zonnetje ontbeten. Daarna ergens achteraf de camper ingeleverd. We hebben de schade eerlijk gemeld en omdat het een relatief kleine schade was, ging het gelukkig niet van onze borg af.  Alle restanten die we nog hadden aan keukenrol, aluminiumfolie, afwasmiddel en overige zaken konden we kwijt in de kast voor nieuwe huurders. Ook het bbq-tje, waarvan we bijna dagelijks gebruik gemaakt hebben, kan nog prima een 3e eigenaar mee!

Inmiddels zitten we in ons hotel te wachten tot onze kamer klaar is. Geen straf: lekkere stoelen, airco en wifi. Vanavond gaan we nog even een hapje eten in de stad. 

Mooie plekjes onderweg naar Bozeman

De weg van Glacier National Park naar Bozeman geeft ons veel mooie uitzichten en plekjes. Gisteren zijn we met regen opgestaan, nadat we lekker wat langer waren blijven liggen (keuze was niet zo moeilijk: warm bed versus regenachtige dag). Na het ontbijt zijn we weer op pad gegaan. Onderweg bleef het regenen: de weg was saai en het weer slecht. Wél zagen we weer 21 (!) reeën verspreid over de hele route. We lunchten bij een parkje toen het even droog was, met garnaaltjes van de BBQ. Die moesten nog op :-). 

Toen de zon echt door leek te breken, gingen we snel op zoek naar een slaapplaats zodat we nog even lekker van het laatste zonnetje konden genieten. Via de app kwamen we uit bij een prachtig meer, waar je voor $18 mocht staan. Een koopje voor het plekje wat je ervoor kreeg. Wat een uitzicht! We gingen lopend de heuvel op om even de betaling te doen middels het envelopje. De meeste Amerikanen deden dat uiteraard met de auto of met de camper, maar wij moesten echt even in de benen. Op de heuvel zagen we ineens een hele donkere lucht aankomen en nog voor we weer bij de camper aankwamen, hadden we de eerste druppels al op ons hoofd. Een flinke bui, inclusief donder en bliksem volgde. Dus maar even een Keezen-marathon gedaan binnen. 

De zon brak weer door en de rest van de middag en avond hebben we lekker buiten door kunnen brengen. In de avond zagen we een visarend druk in de weer met zijn gevangen vis. Gaaf! Hij vloog met vis in de klauwen zo over ons heen waarna hij hem lekker oppeuzelde op een telefoonpaal. We konden het door de verrekijker allemaal goed zien. Daarna zagen we hem diverse keren op "zijn" boom aan de rand van het water. Daar kon ik hem vanmorgen ook nog even op de foto zetten! De visarend is echt wel een van mijn favoriete roofvogels. De Merlin app detecteerde zo'n 10 verschillende vogelsoorten, met namen waarvan ik echt geen weet had. 

Hieronder ook nog een aantal andere dierenfoto's van de afgelopen dagen, waaronder de pestvogel, ook zo'n mooi beestje:

Vanmorgen hebben we lekker buiten ontbeten, met zicht op de visarend. Daarna zijn we doorgereden naar een stadje verderop om weer wat data te hebben, zodat we (schoon)vaders even konden bellen om hem te feliciteren met zijn verjaardag en ik even een blogje kon typen. Vandaag gaan we door naar Bozeman, onze eindbestemming. Daar gaan we op een camping alles weer inpakken, legen en vullen, zodat we morgen de camper kunnen inleveren. Dan slapen we nog een nachtje in een hotel, voordat we weer naar huis vliegen. 

Glacier National Park

Vanmorgen werden we wakker met blauwe lucht vanuit het slaapkamerraam. Laat ook voor ons doen, het was al 8 uur. Aan de andere kant van de camper was het echter heiig, de bergen waren niet zo goed te zien. Na het ontbijt maakten we ons op voor een kort tripje over de Going to the Sun road. Want we mochten met de camper maar ongeveer 6 mijl rijden. Heiig was het nog  steeds zoals jullie kunnen zien op de foto’s.

Na 6 mijl gingen we even wat informatie inwinnen. Edwin en ik zijn beiden in het werk gewend om te troubleshooten en in oplossingen te denken : dat komt vaak goed van pas tijdens roadtrips. De vraag was: hoe kunnen we toch meer van het park zien ondanks onze grote camper? Het antwoord was : lopend, fietsend, met een soort tourbus of met de boot. In verband met de berenactiviteit en het niet hebben van bearspray kozen we voor de optie boot. Het was 10 voor 10 en als we geluk hadden, konden we nog mee op de boot van 10 uur. Dat paste nog precies dus hebben we 1,5 uur gevaren op het meer. Daar bleek dat het niet heiig was, maar dat het de rook betrof van de bosbranden in Canada, niet ver hier vandaan. 

We zagen een Amerikaanse zeearend en legden aan bij 

een steiger waar een pad naar een mooie waterval ging.

Teruggekomen aan land reden we terug naar West Glacier om daar het andere deel van het park te zien. In dat deel van het park zagen we een woeste rivier met veel stroomversnellingen en watervalletjes. En het grote meer met bergen op de achtergrond die amper zichtbaar waren door de rook.

Doordat de weg niet helemaal open was, we delen van de weg die wel open waren niet konden rijden met de camper en doordat de uitzichten door de rook uit Canada minimaal waren, hebben we denk ik minder kunnen genieten van het park dan gehoopt. Goede reden om nog een keer terug te gaan. 

Inmiddels zijn we aangekomen op een geweldig gratis plekje, in Dupuyer. Klinkt Frans, maar het is nog steeds Montana. Voor de historici onder ons: Montana is ooit Frans grondgebied geweest. Het is een soort stadspark, met picknicktafels en firepits. En heel veel vogels en we hebben ook al een ree gespot. Heerlijk plekje !

Edwin heeft lekker kipcurry gemaakt en we hebben nog wat hout gescoord voor een avondje bij het vuur vanavond. Ik denk ook dat de fles anti- mug vanavond op gaat. Het plan voor morgen is nog niet helemaal gemaakt. We bewegen langzaam naar Bozeman voor onze terugvlucht. 

 

Buggy rijden en Glacier National Park

Vanmorgen hebben we een tour gedaan met een buggy. Niet met een gids, maar met een route alleen op pad. Dat was best heel erg gaaf! Via de dam konden we verschillende gravelweggetjes in. Dat zijn natuurlijk de leukste weggetjes om te rijden ! Rotsen, stenen, gaten, water…

Gedurende de 4 uur dat we het ding gehuurd hadden, kwamen we drie reeën en een Amerikaanse zeearend tegen. We kregen nog een bui op ons dak en dat is niet heel fijn als je in een ATV zonder voorruit rijdt. Maar wel deel van de fun! We hebben echt enorm veel schik gehad. Daarna hebben we even geluncht in West-Glacier en hebben we volgens afspraak nog even gedoucht bij de vorige camping. Mijn haar was touw door wind, stof en regen en ik ben bijna een kwartier bezig geweest de knopen eruit te krijgen. 

We hadden van de dame bij de camping een kaart van Glacier gekregen waarop ze had aangegeven welke wegen wel en niet open waren. De Going to the Sun Road is nog niet helemaal open dus het rondje konden we niet rijden. Wel de gespiegelde C. Dan die maar dus vanmiddag doorgereden naar St. Mary om dat deel van de weg te kunnen rijden. We stopten onderweg bij Goat Lick overlook en zagen met de verrekijker een aantal berggeiten. Bij Two Medicin liepen we het pad naar de waterval: een hele mooie!

Toen we daarvan terugkwamen sloeg het weer om. Van donkere lucht naar regen naar dikke hagelstenen. Het meer bij Two Medicin gaan we dus morgen opnieuw proberen te fotograferen. We zitten nu op een camping in Glacier en het komt met bakken uit de hemel. Het onweert, de lucht is zwart en het regent en hagelt afwisselend. 

Maarrr…. Ook daar kwam een einde aan en we hebben nog een lekker stuk gewandeld terwijl de zon achter de berg ging.

We wilden van St. Mary tot het stuk rijden waar de weg nog afgesloten is, bij Jackson Glacier,  maar er staat bij de ingang van het park aangegeven dat je niet zo ver mag met een auto groter dan 21 feet. En die van ons is 25 feet. Dat betekent dan we maar een kleine 10km van de weg kunnen rijden. Dat is wel balen. Morgen maar even vragen bij het Visitor Center. 

Het andere stuk mogen we wel rijden dus dat gaan we morgen dan maar doen ook. Omdat ook de weg naar Bowman Lake niet te doen is met onze camper zijn we eigenlijk snel klaar hier. Jammer, maar het geeft ons ruim de tijd om richting Bozeman te rijden. En het geeft ons een reden om hiermee een Truck Camper nog een keer heen te gaan, als de weg helemaal open is en we er qua grootte wél doorheen mogen.  Morgen dus het laatste stuk van het park en dan even het plan aanpassen. Hoort ook bij roadtrippen!

Na een nachtje in een klein (vogel)paradijsje een lange reisdag

Gisteren stonden we echt op een geweldig plekje. Even los van de weg er naartoe dan. Iedereen verliet voor zonsondergang de Hot Springs en we hadden de oranje zonsondergang met grazende reeën en het mooie plekje helemaal voor onszelf. Vanmorgen werden we wakker van de vogels en toen we met een kop koffie buiten voor de camper aan het water zaten, kwamen er ineens een stuk of 10 pelikanen in de rivier en staken er 3 reeën het water over. Heerlijk wakker worden! Aan de overkant stond een ree te grazen, en de pelikanen zwommen rustig onze kant op. Het wemelde verder van de vogels. Mijn Merlin app vond vogels met namen die ik nog nooit gehoord heb zoals orpheusvireo en westelijke bospiewie (geen tikfout dit, er staat echt piewie). 

Helaas heb ik niet de hele Merlin-lijst kunnen fotograferen, maar achter ons zat een handjevol pestvogels in de boom en ook de zwaluw (soort moet ik nog opzoeken) poseerde mooi voor de foto. Ook was er nog een soort van fuut, wat het daadwerkelijk was, moet ik ook nog opzoeken.

Ik was natuurlijk zwaar afgeleid door al dit vogel-moois, dus die arme Edwin had ineens vanmorgen zowel ontbijt- als afwasdienst. Daarna heb ik zelf nog een rondje afval gedaan, want mensen maken echt een bende van dit mooie plekje: zeker 8 lege blikjes en wat ander afval zorgde voor een boodschappentasje vol met zooi. Maar goed, iets later dan gepland gingen we weer op pad, de gravelweg op. Onderweg stak het ene naar het andere groepje reeën over, al dan niet springend over de hekken langs de kant van de weg. We hadden een lange reisdag vandaag, richting Glacier National Park.  Onderweg kwamen we weer veel reeën tegen die de weg overstaken, en helaas ook een aantal die dat op het verkeerde moment hadden gedaan en nu langs de kant aangevreten werden door de raven. Daar aangekomen gingen we op zoek naar een plek om gratis te overnachten. Die waren er op zich wel, maar 2 waren niet echt geschikt voor onze camper (door de kwaliteit van de weg en doordat het geen rechte plekken waren), en toen we eindelijk op een mooi plekje stonden, zagen we dat iemand meer dan 50 vissenkoppen en ingewanden in de firepit had gegooid. Niet alleen heel ranzig, maar ook gewoon best gevaarlijk in berengebied. We hadden geen zin in berengedoe in de nacht en zeker geen zin om die stinkende rottende bende op te ruimen, dus hebben we toch maar gekozen voor een camping. Even wat zaken opladen en weer lozen en douchen is ook niet verkeerd.

Een deel van de Going to the Sun Road in Glacier is nog dicht. Dat wisten we, maar gelukkig is van twee kanten een ander deel wel te rijden. Morgen gaan we eerst een buggy tour doen hier, dan even op de camping douchen (we hebben afgesproken dat we dat na uitchecktijd tegen een kleine meerprijs mogen doen), en dan hebben we nog de middag de tijd om een deel van het park te verkennen. Ik heb voor morgennacht via de Government Parks app al een provincial park geboekt bij een andere ingang van het park. We hebben 2,5 dag om het park te verkennen, dat lijkt wel voldoende te zijn.  We zijn erg benieuwd wat voor moois hier te zien is!

Van Yellowstone naar Renova Hot Springs

Gisteravond hebben we nog lekker bij het vuur gezeten en daarna nog een spelletje Keezen gedaan. Ik denk dat mijn geluk van de dag op was na al het moois wat we gespot hebben, dus Edwin won (nipt). Vanmorgen waren we rond 9 uur weer onderweg, maar niet zonder (schoon)moeders gebeld te hebben om haar een fijne verjaardag te wensen! 

Vandaag is een reisdag. Een stukje snelweg maar dan snel binnendoor door de heuvels. Daar zagen we ineens Amsterdam op de borden staan. Daar moesten we even voor omrijden natuurlijk. Via de little Holland Road, waar de lokale begraafplaats stenen liet zien met namen als ‘ Visser’ en ‘Alberda’, kwamen we aan in Amsterdam. Eigenlijk niets bijzonders, een klein dorpje met wat Nederlandse namen ( zoals Vermeer), landbouw en veeteelt en natuurlijk een molen. En opvallend veel Amerikaanse vlaggen, dat was dan weer vreemd. Maar goed, wij zijn in Amsterdam, Montana geweest haha!

We reden vervolgens langs Ennis om even te lunchen en daarna langs de stadjes Virginia City en Nevada City. Deze stadjes zijn een soort openluchtmusea, met veel winkels en oude spullen en werktuigen van vroeger. Leuk om even te stoppen en de benen te strekken. 

We reden daarna door naar een IOverlander plekje dat ik als tip gekregen had van een kennis die hier een aantal weken geleden was. Bij de natuurlijke Renova hotsprings. De weg er naartoe is wel wat lastig maar als je een beetje rustig aan doet, kom je er vanzelf. En het levert een geweldig plekje op aan de rivier met uitzicht op de bergen aan de andere kant. 

Daarna uiteraard even richting de hotsprings in de aftakking van het riviertje.  Ik hield het even bij pootje baden, maar Edwin ging er lekker helemaal in. Het ene ‘bad’ was niet zo warm en we wilden net verhuizen naar het andere bad toen er een slang vanuit het water op een steen gleed. Ik was gelijk genezen (en uit de hotsprings gevlucht)!! Wij weten natuurlijk niets van slangen hier dus ik heb geen idee wat wel en niet giftig is. Een jongeman dacht dat het een ongevaarlijke en niet-giftige Garter slang was maar ik had het wel gezien. Brrr. We hebben nog heel even de voeten afgespoeld in het hete bad en zijn ons toen gaan afspoelen in de camper. Daar heb ik nog even opgezocht was voor slang het nou was en er blijkt hier in Montana maar 1 giftige slang te zijn, namelijk de ratelslang. Nou, die was het zeker niet.  Dit leek me de niet-giftige plains garter snake, oftewel de thamnophis sirtalis radix. Ook weer geleerd. 

Morgen gaan we door naar Hungry Horse waar we overmorgen een buggy tour gaan doen voordat we Glacier National Park gaan verkennen.

Excursie in Yellowstone

Gisteren hebben we nog even een paar uurtjes in de Hot Springs doorgebracht na het eten. Prima tijdverdrijf. Daarna gingen we op tijd naar bed, want we hadden we wekker om 04:30 uur gezet, want Parker, onze gids, zou ons om 05:00 uur ophalen. Toen we om 04:55 uur de deur van de camper op slot draaiden, kwam hij al aangereden. Kijk, daar houden wij Nederlanders van : op tijd. 

Het was het begin van een geweldige dag. Parker is niet alleen een gezellige gids en fijne gesprekspartner, maar hij weet ook veel te vertellen over de geschiedenis van het park. Hij luisterde naar onze wensen en daarbij stond de wolf op nummer 1. Beren hadden we al best veel gezien namelijk. Dus op zoek naar de wolf! In het deel waar we hoopten ze te zien, lieten ze zich niet zien, dus "change of plans" en naar een andere plek. Daar zagen we zwarte wolven met jongen en we zagen een grijze wolf die heerlijk lui in het gras lag en af en toe zijn kop optilde. Wolven zijn van nature zeer schuwe dieren, dus ze waren echt ver weg en niet met de camera te fotograferen. Gelukkig had onze gids wat Swarovski kijkers bij zich waardoor we alles goed konden zien. Heel gaaf, vooral de spelende welpjes.

Onderweg zagen we verder natuurlijk weer honderden bizons, en een aantal beren. We hebben inmiddels ook geleerd dat niet alle zwarte beren zwart zijn en dat dus een bruine beer per definitie niet een grizzly is. Oeps, dat hebben we dus altijd gedacht. Grizzly's hebben een typerende bobbel op hun rug, dus onderstaande is, ondanks zijn bruine kleur, gewoon een zwarte beer. We zagen diverse beren, ook een wat ouder jong van een jaar oud. Niet alles was dichtbij genoeg om een foto te maken, maar het zien is al een belevenis op zich. 

Ik had nog de mountain bluebird (bergsialia) op mijn wensenlijstje staan en toen we ergens stopten voor een snackje, ging hij zomaar in een boom voor ons zitten. Snel naar de auto om mijn camera te pakken dus en gelukkig. Dit vogeltje is zo mooi!

We spotten ook nog een harlekijneend, die hier kennelijk maar heel kort is, dus daarom best leuk is om in de korte tijd toch op de foto te krijgen, ookal ben ik niet zo van de watervogels. Verder zagen we een trompetzwaan en enkele kraanvogels.

We stopten ook bij een plek waar ik iemand eerder had horen zeggen dat er een nest zat. Ik wist alleen niet meer van welke vogel en heel eerlijk zag ik het nest ook niet zitten. Maar lang leve de verrekijkers! In het nest lagen de lelijkste jonge vogels die ik ooit gezien heb. Om erachter te komen waarvan het nu de jongen waren, hoefden we alleen maar te wachten tot moeders kwam met het eten. Het bleek een ravennest met 4 jongen. Parker kon met zijn Swarovski en Iphone een filmpje maken.

Verderop zagen we nog wat wapiti's grazen aan de kant van de weg. Dat blijven ook gewoon mooie beesten om te zien.

En toen kwam de kers op te taart, die Parker voor het laatst had bewaard: een Amerikaanse oehoe. Het was een nest met twee jongen, maar er zat er nog maar 1 op. Dat kon twee dingen betekenen: óf het andere jong was uitgevlogen óf het maaltje wat de uil naar binnen aan het werken was, was zijn broertje of zusje. Gelukkig zagen we na een poosje het laatste stuk van een staart met vacht naar binnen gaan bij de uil, dus het was waarschijnlijk een grondeekhoorn of een marmot die hij aan het eten was en zijn broer of zus was waarschijnlijk al uitgevlogen. Supergaaf om te zien. Ik kon nog een redelijk goede foto maken gezien de afstand en Parker maakte weer een filmpje via zijn Swarovksi kijken. Voor mij echt een hoogtepunt, samen met de wolven en het mooie blauwe vogeltje.

Nu zitten we " een beetje moe, maar voldaan", met een biertje in het zonnetje na te genieten van de dag. Straks gaat de BBQ aan en ik denk dat we daarna lekker op tijd in bed liggen. Het was een lange dag! Morgen gaan we richting Glacier National Park, via een aantal spookstadjes is de bedoeling. We komen dan overmorgen aan in Glacier, waar we nog een buggytour geboekt hebben voordat we 3 dagen het park in gaan. Dat is helaas het laatste Nationale Park wat we aandoen, maar o-wat is hier veel te zien! En dan zien we nog maar zo'n klein stukje van het land.

Via Beartooth Highway via de noordelijke uitgang Yellowstone uit

Gisteren stonden we op een prachtig plekje langs een rivier.  Koud windje, dus jas aan en lekker vuurtje gemaakt. Daar dan ook maar de zalm op bereid, mensen die Edwin een beetje kennen, weten dat hij dat prima kan. We aten een lekker pastaatje met zalm en dronken er een redelijk wijntje bij, lekker bij het vuur. Helaas begon het te regenen, eerst een paar druppels dus dat hield ons niet tegen, maar toen het echt begon te regenen, zijn we toch maar naar binnen gegaan. Edwin had de dag ervoor het spelletje Triominos gewonnen, dus daar wilde hij nog een avondje op teren. Daarom geen spelletjes gespeeld en lekker op tijd naar bed. Met de regen op het camperdak. Uiteraard zongen we nog even de klassieker van Rob de Nijs, zoals we vroeger altijd deden als de regen op ons tentdak tikte. 

We kwamen er overigens vandaag ook achter dat er iemand tegen de bumper van onze camper is aangereden. Gezien de kleur lak die op de deuk zit, denken we een groene auto. Lekker ook weer, daar gaat ons eigen risico. Ik haat dit altijd, want wij hebben thuis beiden meegekregen dat als er zoiets gebeurt, je dat gewoon even netjes moet melden, met een briefje ofzo. Daar zijn verzekeringen voor. Hier lag natuurlijk geen briefje en moeten we het zelf maar weer oplossen. Boos kan ik daarvan worden. Maar goed, ik heb het eigen risico middels een verzekering afgekocht, dus als het goed is krijgen we dat gewoon terug. Dat kostte me overigens vorige keer ook vele weken om het geld terug te krijgen, dus dat is maar weer een mooie klus voor na de vakantie. 

Vanmorgen zijn we niet zo vroeg opgestaan. Het was koud, en het bed was lekker warm, dus geen reden om haast te maken. Rond 8 uur gingen we op pad : weer de Beartooth Highway over, nu de andere kant op. Geen straf om deze prachtige weg twee keer te mogen rijden. De regen was in de bergen natuurlijk sneeuw geworden, dus er was weer wat sneeuw bij gekomen. Gelukkig waren we wegen nog steeds goed en op de top van de berg haalden we een lekker kopje koffie met een door de uitbaatster zelf gebakken blueberry muffin. De eerste skiërs hadden zich ook alweer gemeld. Uiteindelijk kwamen we weer aan in Cooke City, waar we bij een superleuk koffietentje ontbeten en nog een leuke souvenir kochten voor op de buitenkeuken.

Vlak na dat plaatsje ga je weer Yellowstone National Park in, dus camera weer paraat.

We waren nog maar net in het park, of we zagen een vos langs de weg lopen met een dode marmot. Ik denk dat hij onderweg was naar de kleintjes. We zien hier veel jonge dieren: bizons, beren, elanden, etc.

Een stukje verderop zagen we weer een paar keer achter elkaar beren, zowel zwarte als bruine. En zo ging het eigenlijk door totdat we weer het park uitreden. Sommige beren liepen gewoon op de weg tussen de auto's door. Een  zwarte beer probeerde zelfs de deur van een auto open te maken, in een achterbak van een pick-up truck te kijken en ging rechtop staan tegen een autodeur van waaruit iemand met open raam een filmpje aan het maken was. Tricky! We zagen in totaal 8 beren en een vos. Mooie oogst weer! 

We reden door naar Gardiner, een plaatsje dat als ingang van Yellowstone natuurlijk bol staat van de souvenirwinkels. We aten lekker een ijsje in het zonnetje, want de temperatuur is nu 18 graden met een lekker zonnetje. Jas kan dus weer uit, en de korte broek is weer tevoorschijn gehaald. Wat een verwennerij! We deden nog even wat laatste boodschapjes voordat we doorreden naar de camping, die ik in Nederland al geboekt had. Deze camping was namelijk een van de plekken waar je voor de excursie kon worden opgehaald, die we morgen gaan doen. Wel zo handig dat je in alle vroegte niet op pad hoeft om te zoeken waar de excursie begint. Verder zijn hier ook hotsprings, waar we dus lekker gebruik van kunnen maken. 

Morgen dus om 4 uur op: we worden om 5 uur opgehaald voor de excursie. Ik ben erg benieuwd wat we gaan zien! Dat wordt onze laatste dag Yellowstone, dus we hopen op wat vuurwerk!