11/10/2016. Vanmorgen om 5
uur werden we gewekt door een piepend geluid dat uit een panel leek te komen.
Het geluid kwam ons het meest bekend voor al het geluid dat uit een rookmelder
komt als de batterij bijna leeg is. Dus wij uit bed (brrrr…) en op zoek naar
wat er aan de hand is. Batterij verwijderd uit de rookmelder, maar daardoor
ging het gepiep niet weg. En het was echt een naar geluid: iedere 25 seconden
een soort snerpende piep. Goed voor je humeur ook op dit tijdstip. Nou, dan maar
het boekje “camperproblemen oplossen voor beginners” erbij halen. Lijkt toch
iets te maken te hebben met de koolmonoxide/rook-melder…. Maar de batterij is
eruit…. Indien het boekje geen uitkomst biedt, dan kun je bellen met Canadream.
Het meisje dat nachtdienst had, had helaas weinig technische kennis, en
aangezien het geluid spontaan was opgehouden, hebben we maar een poging gedaan
om weer te gaan slapen. Dat viel nog niet mee, want je bent natuurlijk
klaarwakker en minimaal 10 graden :-) afgekoeld. Maar goed, toen we rond 6:30
uur net weer een beetje ingedut waren, begon het geluid weer. Canadream was om
7:00 uur open dus die hebben we maar
gebeld. Bleek dat de accu onder een bepaald niveau gekomen was, waardoor de
koolmonoxidemelder niet meer kon detecteren. We stonden zonder stroom die
nacht, dus de oplossing was om de auto te starten en de accu weer op te laden.
Probleem opgelost en klaarwakker.
Om 8:00 uur zaten
we dus in de auto op pad naar Jasper om even gas en benzine te tanken. En daarna zijn we op weg gegaan naar de
Columbian Icefield Road, volgens de geleerden een van de mooiste wegen in de
wereld. En dat is niet gelogen! Wat hebben wij veel moois gezien vandaag. Veel
besneeuwde bergtoppen, watervallen, berggeiten, meren, gletsjers en vooral prachtige
uitzichten.
We begonnen vanmorgen met de Sunwapta waterval, met water uit de
Athabasca gletsjer. De waterval is 18 meter hoog en 9,1 meter breed. Naast een
aantal uitzichtpunten was de volgende stop de Athabasca waterval. Deze heb ik
niet goed kunnen zien, want zonder slee of schaatsen kon je daar bijna niet
komen. Spekglad was het. Edwin is nog wel even naar beneden geglibberd. Daarna
hebben we even tussen honderden Chinezen en Japanners de toerist uitgehangen en
zijn naar de Glacier Skywalk geweest. Deze start vanaf de Columbia Icefield,
een prachtige gletsjer, waar een bus je naar een soort van glazen luchtbrug
brengt waar je 280 meter boven de kloof op een glazen plateau naar de mooie
omgeving kan kijken. Je kunt ook met een soort van sneeuwwagen de gletsjer op
maar dat hadden we 7 jaar geleden al gedaan.
De weg zelf is
ook wat minder dan 7 jaar geleden: je hobbelt alle kanten op, zelfs als je niet
eens de toegestane snelheid rijdt. Wel was de weg supergoed schoongemaakt –
daar kunnen we in Nederland nog wat van leren. Geen sneeuw, ijs of prut te bekennen! Al het gehobbel heeft er
waarschijnlijk voor gezorgd dat ons rolgordijn het begeven heeft, want die lag
opeens op de bank. Hartstikke afgebroken. Nou, dat zien we wel weer dan als we
hem inleveren.
Het Peytomeer
stond hoog op mijn verlanglijstje, want ik kon me nog herinneren dat ik dat 7
jaar geleden heel mooi vond. Er lag daar echter een flink pak sneeuw: een
centimeter of 15. Door een waar Winterwonderland zijn we naar het Peytomeer
gewandeld, waar we een geweldig uitzicht hadden. Terug was het een flinke
uitdaging om weer bij de camper te komen. Heen was alles vooral bergop, terug
was het dus naar beneden en hier en daar was de sneeuw ijs geworden. Gelukkig
hadden sommige mensen al een omweggetje gemaakt die wel te lopen was. We hadden
onze work-out dus wel weer gehad.
Na Peyto Lake hebben we Bow Lake nog even
meegepakt en toen was het langzaamaan wel tijd om een camping op te zoeken. Dat
valt nog niet mee, want omdat we zo laat in het seizoen zijn, zijn de meeste
campings dicht, ook degenen die volgens alle boekjes deze hele week nog open
zouden zijn. De camping waar we wilden
staan en die volgens alle informatie nog open zou moeten zijn, was ook dicht,
dus staan we nu met een heel groot deel van de campers die we ook zagen in
Jasper, nu op de wintercamping in Lake Louise.
Morgen willen we
naar Yoho National Park en de dag daarna willen we de omgeving Lake Louise /
Banff gaan verkennen. Vrijdag gaan we richting Calgary en zaterdag vliegen we
alweer terug. We gaan nog even heel hard genieten van deze laatste dagen in
deze geweldige omgeving!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten