Eten bij The Christmas House

Wat een bijzondere ervaring: eten bij The Christmas House in Skarsvag. Dit hele dorp is uitgestorven: alle campings, hotels en restaurants zijn gesloten en de dichtstbijzijnde winkel is 26km verderop en gesloten hadden we vanmiddag gezien. Volgens de website konden we op de camping eten, maar de eigenaar vertelde dat de kok weg was en dat we wel in het dorp konden eten bij The Christmas House. Kon niet missen, er stond een groot bord Kings Crab buiten, daar moesten we zijn!

Dus wij op pad en inderdaad, je kon het niet missen: een knalrood huis met witte kerstbomen erop getekend en een uitklapbord met daarop Kings Crab. Eenmaal binnen kwamen we in een soort kerstmuseum: allemaal zelfgemaakte kerstsnuisterijen en tierlantijntjes. Gebreide rendieren, zelf beschilderde kerstballen, rendierbeeldjes, kerstmutsen, kandelaars, truien, sleutelhangers, beertjes, kaarten, je kunt het zo gek niet bedenken. Daarachter was een andere ruimte met tafels en stoelen: het restaurant. Allemaal net zo vol met prullaria, op de tafel 3 grote zelfgemaakte taarten.

De eigenaresse komt binnenlopen met een taart en ik vraag voorzichtig of we wat kunnen eten hier en of ze alleen krab hebben. Het antwoord was kort en krachtig: 'we eat lamb stew today.' Ok, prima.

Haar man werd opgetrommeld en dekte de tafel (messen en vorken aan de verkeerde kant, mes verkeerd om, heerlijk!). Hij bracht tevens een kan water met twee glazen. Toen kwam de eigenaresse weer aan met twee overvolle borden met daarop huisgemaakte lamstoofpot met gewone gekookte aardappelen. Een traditie, zo legde ze uit, want rond deze tijd werden weer de eerste schapen geslacht. Dan waren de locals zo klaar met vis en krab dat ze hiervan smulden. En  smullen, dat hebben we gedaan! Het leek net of we bij iemand thuis aan het eten waren en ondertussen druppelden er regelmatig locals binnen voor een kop koffie met taart. Toen we ons bord leeg hadden, zaten we propvol. We mochten nog wel meer.... pffff. Nee, dank u.

Maar we mochten zeker niet weg zonder een kop koffie een een stuk van haar zelfgemaakte taarten. Haar beide dochters waren jarig (geweest) en dus moesten we gratis taart eten! Daar was ik al bang voor...het zou beledigend zijn als we niet zouden nemen. En we hebben geen spijt, want dit was by far de allerlekkerste taart die ik ooit gegeten heb. Na nog een praatje met de eigenaren zijn we dan ook voldaan en een bijzonder leuke ervaring rijker weer naar de hut terug gegaan!