Skellig Islands: dolfijnen, zeehonden, papegaaiduikers en Jan van Genten

Vandaag ging om 05:30 uur de wekker voor de excursie naar een van de Skellig eilanden : Skellig Micheal. Het beloofde een mooi dag te worden, er was al blauwe lucht toen we opstonden. Dat is mooi, want een groot deel van de tochten die je boekt gaat niet door vanwege het weer. En omdat er maar 180 mensen per dag op het eiland mogen komen, is omboeken ook een no-go. Ontzettend veel geluk dus weer!

Na een snelle douche, wat koffie en een ontbijtje zaten we tegen 06:15 uur in de auto. We waren mooi op tijd in de haven en samen met 9 mensen uit USA gingen we met de boot op pad. De tocht zou zo’n 50 minuten duren. Binnen no time diende de eerste zeehond zich aan, gevolgd door een hele groep dolfijnen, die voor een naast de boot uit het water sprongen. Daar had ik even niet op gerekend dus dat was wel een verrassing! 

Aansluitend zijn we om Little Skellig gevaren, het andere eiland van de twee. Dit is een eiland dat volledig bewoond wordt door ca. 30.000 paren Jan van Genten. Er leuk en wat zijn ze mooi! Helaas is het op de boot erg wiebelig en kon ik geen goede scherpe foto's maken met mijn "zeebenen".

Uiteindelijk kwamen we aan op de eindbestemming van deze tour: Skellig Michael. Op de top (230m) staat een klooster uit de vroege Middeleeuwen. Beide eilanden staan overigens op de UNESCO werelderfgoedlijst (en terecht). Er werden op Skellig Island ook opnames gemaakt voor de film Star Wars : The Last Jedi.  Ook wordt de eilandengroep bezongen door Clanned met het nummer “Skellig”. Dat even voor de feitjeskenners onder ons. Je weet nooit of het een keer voorbij komt in een pubquiz ofzo.

Aangekomen op het eiland begon de wandeling: 650 treden omhoog (ja, een Duitser had meegeteld) over de door de monniken gecreëerde en uitgehakte traptreden. Met recht een monnikenwerk. Geen trede even groot of even ver van elkaar af en geen trapleuningen. En inmiddels was de temperatuur ook al flink gestegen, dus dat werd zweten.  Maar de aanhouder wint en iedere stap is er 1 en die verloren kilo’s hielpen ons hier ook wel wat mee, dus we bereikten eigenlijk zonder problemen de top. 

Tijdens de rust- en drinkpauzes was er tijd genoeg om foto’s te maken van de duizenden papegaaiduikers op het eiland. Ze stonden heel hoog op mijn wensenlijst en wat heb ik ze er mooi op kunnen krijgen! En ze zijn in het echt nog veel leuker dan ik dacht! Ik kon dan ook niet kiezen uit de foto's....

Om 13:00 uur moesten we weer beneden zijn om met de boot mee te kunnen en voeren we na een geweldige dag terug naar de haven van Portmagee. Edwin mocht nog even de boot besturen ook.

Vanuit daar was het nog goed 1,5 uur terug naar onze cottage, en we maakten van de gelegenheid gebruik om de Ring of Kerry nog een keer deels te rijden, zodat de foto’s met bewolking van gisteren nog even gemaakt konden worden met blauwe lucht. Bij aankomst in de cottage lekker even gedoucht, want je kunt je voorstellen dat we niet meer naar bosviooltjes roken. Nu lekker met een biertje en de BBQ genieten van het laatste dagje stralende zon: vanaf morgen komt er weer meer regen, hoewel de temperatuur prima blijft. Wat hebben we een fantastische dag gehad! 

Voor morgen is het plan nog een beetje vaag. We willen graag nog een wandeling maken naar de Torc Waterval, maar dat ligt er even aan hoe onze benen hersteld zijn na de klim en afdaling van vandaag.