De B&B waar we verblijven ligt heel mooi maar van binnen is het wat gedateerd. Het bed is net iets luxer dan een plank met een lapje stof eromheen. Moeilijk nachtje dus. Maar goed, fris en fruitig begonnen we aan het ontbijt, angstvallig de mail en de top van de Etna in de gaten houdend. Het zou daar gaan regenen en mogelijk zelfs sneeuwen waardoor de geboekte tour niet door kon gaan. Geen mail en de top van de Etna was duidelijk zichtbaar vanaf de ontbijttafel dus toch maar richting de afgesproken plek gereden. Daar stapten we over in het busje van Andrea en legde hij ons uit dat het nog steeds onduidelijk was of de tour kon doorgaan. De eerste stop was zijn schuur waar we een wind/regenjas kregen en indien nodig goede wandelschoenen. Ook moesten we wat papierwerk tekenen m.b.t. verzekering en verantwoordelijkheid. Door naar de Etna… en op 2000m hoogte wachten op ’het vonnis’. Dat kwam na 10 minuten in de vorm van Andrea die zwaaiend met de tickets ons tegemoet kwam lopen. Alles was open! Eerst gingen we met de kabelbaan omhoog en daarna nog verder met een 4x4 bus. Het was wel een beetje druk maar dat mocht de pret niet drukken. Op zo’n 2600m hoogte mochten we uitstappen en de laatste 300m lopend vervolgen. We hadden een paar minuten nodig om te wennen aan de hoogte en het zuurstofgehalte, maar dat was vrij snel voorbij. Als makke schaapjes in een rijtje achter elkaar aan. In de kou want het was denk ik zo’n 6-10 graden. En we hadden superveel geluk, want het klaarde op en de rokende top van de Etna was duidelijk te zien. Prachtig!! Iedere maar minuten veranderde het wolkendek en de gidsen gaven aan dat het weer hier zo kon omslaan.
De gidsen begonnen op een gegeven moment wat zenuwachtig te worden: het weer zou gaan omslaan en iedereen werd weer naar beneden gebracht. In de middag werd zelfs de eerste sneeuw verwacht en een uur nadat wij weer beneden waren zou de kabelbaan dicht gaan. Wat een mazzel hadden we gehad zeg!!
Daarna gingen we lunchen. Ik at een glutenvrije arancini, waarvan ik niet had gedacht dat ik die nog zou proeven (want gepaneerd). Het is een soort gepaneerde bal rijst met een vulling: in mijn geval pistache. Edwin had een lekker broodje en we kregen er een appel, drinken, flesje water, chocolade en een glas wijn bij.
Daarna door naar een lavagrot, ik met 2 glazen wijn achter de kiezen om 13 uur. Intussen kwam de regen met bakken uit de hemel en flitste en donderde het er op los. Dus regenjas aan, helm op en de lavagrot in. Het is echt wel indrukwekkend hoe lava zijn weg vindt. Overigens is de lava van de Etna ‘slechts’ 600 graden waardoor het zich langzaam verplaatst - zo’n 20 meter per uur. Er is dus over het algemeen tijd genoeg om te evacueren of maatregelen te treffen als de Etna uitbarst.
Het laatste deel van de tour, een andere wandeling, kon vanwege het weer niet doorgaan, dus we waren een uurtje eerder klaar dan gepland. Daarvoor kregen we een vergoeding en we konden door de regen terug naar onze B&B. Het water kwam in stromen van de heuvels af en de auto is inmiddels weer wat schoner. De middag hebben we gebruikt om de gemiste slaap in te halen. Morgen gaat het ook nog regenen dus misschien moeten we onze plannen daar nog even op aanpassen. Maar dat zien we nog wel.
Ondertussen kruipt mijn nieuw gemaakte vriendinnetje nog even op schoot. Lilly heet ze weten we inmiddels.
😘
BeantwoordenVerwijderen