De reis naar USA via Boston naar Las Vegas

Gisteren om 07:15 uur stond Coert op de stoep om ons weg te brengen naar Schiphol. De reis naar Boston ging zeer soepel. Prima stoelen met beenruimte en bij de nooduitgang en we hebben ons goed vermaakt met een filmpje, wat muziek luisteren en wat spelletjes op de telefoon. In Boston moesten we eerst de koffers van de bagageband halen, dan naar een terminal aan de overkant van de straat lopen, en dan de koffers weer inchecken. Ging ook allemaal prima, gelukkig ook geen gedoe met de douane ofzo. Even een lekker biertje gedronken en wat dumplings gegeten. De vlucht van Boston naar Las Vegas ging wat minder soepel en daar hadden we een vertraging op van uiteindelijk een uurtje ofzo. Er was een sleutel van een kast / la vermist en daardoor kon die niet dicht. Voor de veiligheid moesten eerst de techneuten dit euvel oplossen dus na het boarden van de business class stagneerde het. Gelukkig zagen we wel de koffers in het vliegtuig geladen worden. De stoelen van dit, duidelijk wat oudere, vliegtuig waren nog een stuk minder comfortabel, ondanks dat deze ook lekker veel beenruimte hadden. En na een wijntje (uit blik!) hebben we ook nog wel een uurtje of 2 kunnen slapen. Het was wel heel koud in het vliegtuig, en een dekentje moest je kopen, waar die in het vorige vliegtuig gewoon uitgedeeld werden. Zo'n twee uur voor het landen kwam wel de man met de hamer, en het laatste uur hadden we last van turbulentie. De landing was door de wind ook wat wild, dus ik was blij dat we op de grond stonden. 

Op het vliegveld werden we meteen al geconfronteerd met de eerste gokkasten en veel billboards. In het vliegtuig werd gezegd dat we naar bagageband 21 moesten, en wij volgden gewoon de massa naar de bagage claim. De bagagebanden waar we uitkwamen liepen echter tot en met nummer 16, en waren van andere luchtvaartmaatschappijen. Dan zie je toch dat je wat minder scherp bent na zo'n lange reis, want ze hadden het in het vliegtuig toch vast wel goed gezegd. Gelukkig zijn we de taal machtig en na wat navragen zijn we met een shuttlebus naar een andere terminal gegaan. We hadden al gezien dat onze koffers in Las Vegas waren (lang leve de nieuw aangeschafte airtags!), dus de opgave was alleen nog om ze te vinden. Dat lukte vrij snel: op band 21 draaiden nog 3 koffers rondjes, en daarbij dus ook die van ons. 

Op naar het hotel met een taxi en de eerste indruk van Las Vegas. Eigenlijk precies wat ik verwacht had: veel licht, veel prikkels, veel groots, veel, veel, veel! Edwin keek ook zijn ogen uit, want die is er 26 jaar geleden geweest en in die tijd is er best het een en ander veranderd. Het hotel is ook groot en heeft een heeft 15 gebouwen met appartementen, een casino die 24/7 open is, een zwembad, een wellness, diverse pubs en restaurants, waarvan 1 met iedere avond live muziek. Om ervoor te zorgen dat we z.s.m. in het ritme komen van hier, besloten we, ondanks de man met de hamer, toch nog even wat te gaan drinken in de bar. Beiden een biertje en een glaasje water. Groot natuurlijk. Met ijsblokjes, veel ijsblokjes. En we bestelden er een pub-platter bij: chicken wings, taquitos, nachos en potato skin: vet, met veel kaas en uiteraard saus. O en wat koolsla, dus toch een beetje gezond! Daarna hebben we nog even een rondje door het casino gelopen. Er is een deel voor rokers en voor niet-rokers. Verder hangt er geen klok, en heb je werkelijk waar geen idee hoe laat het is. Het ziet er daar om 6 uur in de ochtend net zo uit als 23 uur in de avond. 

Vannacht waren we om 3 uur wakker. Maar we hebben er niet aan toegegeven, en we hebben doorgeslapen tot half 6. Prima bed overigens, ook al is het hotel een beetje vergane glorie. Vandaag gaan we de stad maar eens verkennen. Ik bereid me voor op heel erg veel prikkels, dus we nemen eerst nog maar een kop koffie. Morgen halen we de camper op, dan verruilen we onze kamer van 57m2 voor ons huis op wielen!