Horseshoe Bend en Antelope Canyon

Na mijn overwinning van 3-1 met het Keezen gisteren heb ik uiteraard prima geslapen. Het was niet koud gelukkig maar we stonden wel behoorlijk op de wind. We zijn nog niet helemaal gewend aan de nieuwe tijd dus om 3 uur worden we nog steeds wakker en om 6 uur sta ik vaak al koffie te maken en eitjes te koken. Zo ook vanmorgen. Na het ontbijt zaten we om 7 uur in de auto. We reden richting Cameron, in de hoop er wat boodschappen te kunnen doen. De borden deden echter meer vermoeden dan wat Cameron daadwerkelijk was : een benzinepomp, een souvenirshop en een miniwinkeltje. Geen boodschappen dus. Gelukkig ligt de koelkast nog vol genoeg dus geen man over boord. 

Door de dorre woestijn met roodgekleurde rotspartijen reden we door richting Page. Daar zat een Safeway dus konden we alsnog de boodschappen doen. Page ligt op de grens van Nevada en Utah en er was ineens wat verwarring over de tijd. Mijn telefoon gaf wat anders aan dan die van Edwin. Dat is normaal gesproken niet zo erg, maar als je een excursie hebt geboekt om 13 uur kan dat wat problematisch zijn. Dus voor de zekerheid maar even gevraagd en we hadden gelukkig meer tijd dan we dachten dus hebben we eerst even Horseshoe Bend aangedaan. Nadat we $ 10 hadden afgetikt, mochten we de parkeerplaats op voor een wandeling van circa 20 minuten heen en ook weer terug in 30 graden Celsius. Dus pet weer op, bidons gevuld en de factor 50 maar weer tevoorschijn gehaald. Die zonnebrand heeft me al een hoop ellende bespaard ! Het was echter de wandeling weer meer dan waard!

Na de wandeling hebben we in de schaduw van de camper even wat gegeten en afgeblust met veel water. Daarna zijn we doorgereden naar de excursie in de Lower Antelope Canyon. Een prachtige kloof met rode rotsen, die ons veel deed denken aan de Echidna in Australië. 

Het was prachtig maar die 32 graden Celsius is echt veel als je al die trappen moet afdalen en weer opklimmen in de bloedhitte. Veel drinken dus weer. Gek genoeg waren we wel als een van de eersten boven dus dat gewandel van ons doet echt wel wat met de conditie. In de camper (in de airco) hebben lekker wat watermeloen gegeten en wederom een flesje water per persoon gedronken. We waren helemaal doorweekt van het zweet. Dus op zoek naar een camping waar we op z’n minst even lekker lang konden douchen in plaats van de fludderdouches in de camper. De kaart van Arizona maakte plaats voor de kaart van Utah waar we een oneindig lange rechte weg leken te rijden met keer op keer prachtige vergezichten. Vlak voor Kanab zaten een paar campings. De eerste was vol maar de tweede had nog plek. Een beetje decadent is het wel : elektriciteit dus airco aan in het leefgedeelte van de camper, een zwembad met een warm bubbelbad, en de door ons zo gewenste heeerlijke douche, in een soort unit die niet onder deed van onze eigen badkamer thuis. Kost wat maar dan heb je ook wat en kunnen we er weer een paar dagen in de vrije natuur tegenaan ! 

In het bubbelbad raakten we aan de praat met Amerikanen over van alles en nog wat. Dat is dan ook weer het leuke van een camping natuurlijk, een beetje menselijk contact.  Na het zwemmen hebben we lekker lang gedoucht. Daarna moesten we nog eten: we hadden veel te lang in het bubbelbad zitten kletsen en het was al 20:15 uur. Dus lekker buiten bij zonsondergang de groentjes en de kip gesneden waar Edwin een lekker bordje rijst met prut van maakte wat om 21 uur klaar was.

Straks even alle apparaten aan de lader hangen zodat we weer even vooruit kunnen en dan morgen door naar Zion National Park, een uurtje rijden hier vandaan. Maar nu zitten we nog heel even lekker buiten met een biertje, te genieten van alle luxe. Vannacht koelt het af naar 9 graden dus de extra deken maar weer paraat of iets de verwarming aan als het nodig is. We staan toch aan de full hook-up.