Örebro

Na een paar dagen met veel slaap, niks doen en een bezoek aan de lokale outletwinkel waar we wat mooie outdoorkleding scoorden, zijn we gisteren maar weer eens wat doen. Ik merk dat ik dit soort vakanties niet gewend ben en echt moet wennen aan het tot stilstand komen. Het geeft ons wel de tijd on weer eens een spelletje te doen. We hebben Hitster van de neefjes geleend en hebben Keezen meegenomen. Edwin is in een boek begonnen, ik heb er ook een mee. 

Gisteren hebben we Örebro bezocht, een dorpje met een mooi slot, een nieuw winkelcentrum en een oud deel genaamd Wadköping, wat het meeste deed denken aan Boertange, een soort openluchtmuseum. 

We lunchten in de stad en namen een lekkere Zweedse kanelbulle mee voor morgen bij de koffie. Daarna de sightseeing route terug. Als je hier in de omgeving dagelijks niet meer dan tien reeën ziet, dan is er wat mis. De reeën zijn hier donkerbruin, bijna zwart en hebben hier natuurlijk alle ruimte. De bomen beginnen al blad te verliezen en langzaam kleuren de bossen langs de meren geel.

Gisteravond hebben we een flinke slag geslagen met de puzzel, waarvan we nu al weten dat hij niet compleet is. Dat is best frustrerend. 

Het wandelen, wat we hier graag willen doen, valt nog niet mee. Er zijn niet echt bewegwijzerde routes hier en je mag overal wel wandelen als je maar niet de buren lastigvalt. Maar alles lijkt op elkaar dus je kunt ook zomaar verdwalen en wel bij iemand op zijn terrein komen. En daar houden de Zweden niet van. 

Op de terugweg gisteren zijn we nog even langs een natuurgebied gereden waar wel een wandelroute is. Dat gaan we vandaag verder bekijken.