Vargavidderna

Laten we beginnen te vermelden dat Edwin gisteren gewonnen heeft met Keezen. Het werd nog even spannend want ik kwam na een 3-0 achterstand terug naar 3-3, maar uiteindelijk gokte ik verkeerd en kwam Edwin op 4-3. Jammer.

Vanmorgen was de eekhoorn niet van de partij, maar daarvoor in de plaats, ik had hem al meerdere keren gehoord, zagen we de zwarte specht. Ook heel leuk.

Het zou vandaag de hele dag gaan plenzen, maar dat zag er vanmorgen heel anders uit. Dus camera mee en op zoek naar de visarend. We gingen deze proberen te spotten in het natuurgebied Vargavidderna, op een goed uurtje rijden van hier. Onderweg moesten we een paar keer stoppen om wat reeën te laten oversteken. De bronst zal hier ook niet lang meer duren: wat zal het hier dat een herrie zijn!!

Om bij het natuurgebied te komen, moest je afslaan op de snelweg. Niet via een uitrit, maar gewoon haaks afslaan. Levensgevaarlijk. Maar het is hier gelukkig niet zo heel druk. Door op een grindweg (die zijn hier nog heel veel), richting een meer. En dan weer afslaan nog een smaller weggetje in. En ja, daar stond een bord. We liepen eerst richting het meer door een mooi bos met veel mos. Een hoge luchtvochtigheid dus zweten !

Via dezelfde weg liepen we weer terug richting de auto. Daar deden we onze jas en trui uit en liepen we het andere pad. Dat was vele malen mooier en deed ons echt denken aan de mooie wandeling over planken die we met een gids in Finland maakten. Mooie vergezichten, heel veel bessen en volop eland- terrein aan het einde van het pad. 

Op veel plekken bij wandelpaden zie je hier, net als in Finland, barbecueplekken. Houten hokken waar je droog kan zitten met daarvoor een plek waar je vuur kunt maken en daar dan omheen kunt zitten. Alles is aanwezig : stammen hout, een zaag, een bijl, aanmaakhout, papier, een EHBO setje en een logboek. Je hoeft alleen je koelbox mee te nemen en lucifers. Heel leuk. En het blijft hier ook gewoon heel. Geen graffiti, geen half in de fik gestoken huisje, de bijl en zaag worden niet gejat. Gewoon een plek waar iedereen van kan genieten.

We zagen welgeteld 3 merels. Geen visarend of zeearend en geen enkele andere vogel. Ik hoorde wel wat goudhaantjes in de toppen van de bomen. Er waren wel weer heel veel mooie paddenstoelen.

Dus weer terug naar de auto, waar we weer terugreden over de grindpaden en vanaf het grindpad zo weer de snelweg op gingen. We stopten voor een typisch Zweedse ‘fika’, dat is eigenlijk niets meer of minder dan een koffietje met iemand drinken met wat lekkers erbij. Wij namen een klein broodje garnaal en ei bij de koffie. 

Op de terugweg kwamen we weer achter een auto met een gevarendriehoek erop. Levensgevaarlijk is dat. Ik heb even opgezocht wat dat nou voor een raar gedoe is maar het blijkt zo te zijn dat er jaren geleden een tekort aan landbouwvoertuigen was hier in Zweden. Daarom mocht je van de overheid een gewone auto ook registreren als landbouwvoertuig. Omdat het maar een tweezitter mag zijn, is de achterbank er dan vaak uitgesloopt. Maar het betekent dus ook dat je er met je 15e met een brommerrijbewijs in mag rijden. Weliswaar met 30 km/uur, maar ik snap wel dat die jonge gasten dat doen. Het probleem is echter dat ze ook op wegen mogen rijden waar je 100km/uur of 80km/uur mag. En dan is het verschil wel heel erg groot. De Zweedse overheid weet niet zo heel goed wat ze ermee aan moet.

Inmiddels is de koffer weer gepakt. Morgen gaan we beginnen aan de terugreis. Zweden is een beetje als Canada maar dan dichterbij: ik vind het heerlijk! Ook hier kun je tijden rijden zonder iemand tegen te komen. De natuur is prachtig, alleen er zijn geen beren en geen bergen. Ik houd echt van Zweden met z’n rust en natuur. En qua lezen kwam ik een heel eind met mijn Zweedse cursus. Qua verstaan en praten was het nog echt wel heel lastig. Morgen hebben we een lange reisdag naar Helsingborg. Daar slapen we dan een nachtje en dan rijden we door naar Denemarken waar we ook een nachtje slapen. Dan hopen we zaterdag weer thuis te zijn. Nu is het weer even klaar met de vakantiepret en moeten we eerst weer 8 maanden werken. In mei 2026 gaan we richting Schotland.