Het eerste plaatsje waar we gestopt zijn, was Lukovo. Met een slingerweggetje naar beneden en daaronder kruipdoor-sluipdoor naar het haventje. Geweldig!
Het plaatsje daarna heette Starigrad en daar kwam je ook door via een slingerweggetje naar beneden te rijden. Dat weggetje was weliswaar hier en daar wat opgeknapt, maar de gaten waren toch nog best groot. Verder was een vangrail geen overbodige luxe geweest. Wetende dat het 2-richting verkeer was, kostte me dat dus buikpijn en twee nagels. De weg kon zo in "de gevaarlijkste wegen". Het dorpje was net zo kneuterig als Lukovo, dus wat mij betreft hadden we Starigrad links kunnen laten liggen.
Onderweg kwamen we langs de organisatie waarbij we voor morgen een jeepsafari door het Velebit gebergte geboekt hadden. Omdat het morgen echt de hele dag gaat regenen en het de dag erna ook af en toe droog is, hebben we even nagevraagd of we een dagje konden schuiven. De zeer enthousiaste mijnheer vond dat een prima idee, en 20 minuten later gingen we weg met een handvol aan plattegrondjes en kaarten voor wat we dan morgen in plaats van de excursie zouden kunnen gaan doen. Verder gaf hij aan dat we dan beter konden afspreken bij het kruis met Jezus bij de rode brug. Was erg makkelijk te vinden, gebaarde hij, want hij sprak met zijn hele lijf.
Onderweg hebben we nog even geluncht bij een restaurantje, waar gewoon in de zaak een strijkplank en een pers stonden om het linnengoed op de tafels er netjes bij te laten liggen. Alles zag er uit alsof je zo in de jaren 50 binnenstapte. Maar het eten was prima!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten