Aansluitend was het tijd voor koffie, een Kroatische Latte. Igor ging even naar de bakker om de hoek om een soort van strudel te halen, gevuld met verse kaas en andere gevuld met appel. Die hadden we eerder geproefd op het eiland Krk, waar Maria deze voor ons had klaargemaakt. Verder met de tour legde hij ons veel uit over de geschiedenis van de stad Sibenik en hoe de pest daar een invloed heeft gehad op de stad. Erg interessant allemaal. De volgende stop was een soort van kruidentuin, waar we Travarica kregen. In Kroatië wordt dit een geneesmiddel of "de dokter" genoemd, omdat het zoveel heilzame werkingen heeft. Er zit o.a. mint, lavendel, rozemarijn en salie in. Gezond, dus moest ik het maar weer proeven. En Edwin mocht weer een bakje koffie en een slokje van mijn drankje.
Verder de stad door dan maar. Next stop was de wine bar. Daar "moesten" we rode en witte wijn proeven (en Edwin weer koffie). Beide waren lekker, en hij gaf ons ook nog twee varianten, die je minder snel dronken maakte. De witte wijn werd gemengd met bruisend mineraalwater en werd dan op z'n typisch Kroatisch "gemischt" genoemd en dat kun je dus ook zo bestellen in een restaurant of bar. De rode wijn werd met gewoon plat water gemengd en daarna smaakte het een beetje als vlierbessensap. We leerden hier ook dat vis 3x moet zwemmen: 1x in de zee, 1x in olijfolie en 1x in witte wijn.
De klimmetjes over de trappen begonnen al wat zwaarder te worden na al die alcohol in de ochtend, maar we moesten nog naar de "echte lunch". Een tentje, gerund door 2 oude mensjes van 80+, waar de mijnheer de inkopen doet op de markt, de mevrouw kookt (eten wat de pot schaft / wat op de markt te verkrijgen was), en de mijnheer serveert. Slechts een paar tafeltjes, maar wel met rood-geblokte kleedjes, bestek wat allemaal niet bij elkaar past, grootmoeders eten en uiteraard weer een likeurtje. Dit keer een walnootlikeur. Best lekker, en om eerder genoemde reden moest ik ook die van Edwin opdrinken. Geen wijn erbij dit keer, maar gewoon water. We aten huisgemaakte gnocchi met een soort van sukadelap, en een aardappelgerecht met gedroogde, gezouten kabeljauw.
Voordat het het einde van de tour was, gingen we nog even sardientjes eten bij een tentje aan de haven. Ik had geleerd dus bestelde snel een "gemischt" voordat Igor nog een schnapps kon bestellen.
Op de terugweg heeft Igor ons nog even laten zien waar we een fles Travarica konden kopen. Hij kletste nog wat van de prijs af (denken we, want na een praatje met de kassajuffrouw ging er nog even 14 kuna af van de prijs die op het schapkaartje stond). Al met al een superleuke trip, een aanrader. Het regende eigenlijk de hele ochtend, maar da heeft het niet minder leuk gemaakt. We hebben gelachen en naast eten zijn er heel wat onderwerpen de revue gepasseerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten