Bell Gorge en Adcock Gorge

Vannacht weer 9 uur geslapen. Heerlijk in een tent, soort van semi-buitenlucht: even bijtanken van alle indrukken. Vanmorgen na het ontbijt rond 8 uur vertrokken naar de Bell Gorge. Dan was het nog niet zo druk was onze gedachte en het was al 27 graden, dus veel kouder zou het er ook niet op worden. De weg ernaartoe viel reuze mee: 2 behoorlijke rivieren die we over moesten tot aan de camping. Dan bij de camping rechts en daar werd de weg wel wat beroerder: veel grote rotsen/stenen. Dus sommige delen wel ook even in de 4x4 stand gereden, zeker ook door de waterpartijen heen. Daar aangekomen moesten we ongeveer een half uurtje lopen naar de Gorge. Geen supermakkelijk pad, maar het ging prima. We hadden genoeg water mee, badkleding aan en zonnebrand en handdoeken en de camera ingepakt. Bij aankomst bleek alles de moeite waard: wat een fantastische plek zeg! Een soort paradijs op aarde. Een waterval die in een aantal stappen naar beneden viel en daarboven en daaronder een heerlijke natuurlijke poel om in te zwemmen. Dat was na de wandeling dan ook het eerste wat we deden! 

Edwin is daarna nog even omhoog geklauterd om eromheen te lopen om om de waterval heen te lopen en onder de waterval te zwemmen, maar dat heb ik met de rugzak maar even niet gedaan. Doordat het natte seizoen extreem was, was het water eigenlijk te hoog om met de rugzak doorheen te gaan, want je moest een klein stukje zwemmen. Datzelfde waterniveau zorgde wel voor een kletterende waterval: zo is deze waterval niet vaak te zien verzekerden de kenners ons.

We hebben ons daar de hele ochtend vermaakt en toen het druk begon te worden, zijn we even via de lodge gereden (we waren ons lunchpakket vergeten en die hebben we even opgepikt) en daarna zijn we doorgereden naar Adcock Gorge. Iemand die we spraken zei dat Edwin daar zijn 4x4 skills wel kon toepassen en daar was niets aan gelogen. Allemensen wat een "weg". Door blubber, water, met hoogteverschillen, met groeven, alles hebben we gezien. En Edwin deed alles met een grijns op zijn gezicht. Ik met een grimas, stevig vasthoudend aan het handvat in de deur. Maar goed, we kwamen aan na 5km en daarna moesten we nog een stuk lopen. Door rivieren en stroompjes, maar uiteindelijk kwamen we aan bij de waterval : prachtig! Je zou eronder kunnen zwemmen, maar het was echt behoorlijk lastig te benaderen. We hebben het nog wel geprobeerd, maar het was echt te veel geklim en geklauter, dus we hebben het even van een afstand bekeken.