Vandaag weer een bijzondere weg gereden.... De eigenaar van de lodge waarschuwde ons al dat het een 'shitty road' was en daar is niets aan gelogen. Pfff... Een weg net breed genoeg voor 2 auto's zonder belijning. Soms wat breder, soms wat smaller. Je mag daar 120 km/uur en er zitten gaten in de weg van 60x60cm die 30cm diep zijn. Not funny... Het was dus al een soort van slalom om de gaten te vermijden en een lekke band te voorkomen. Bijkomende moeilijkheid is dat er overal langs en op de weg geiten, koeien, paarden, honden en mensen lopen. Dat zorgt dus soms voor een redelijk abrupte rem-actie tijdens het slalommen. Levensgevaarlijk! En soms staat er zomaar uit het niets een bordje 30... Ook lekker als je 120 mag. Maar goed, we hebben het overleefd (en de auto ook) en we hebben die 120 km/ uur echt niet op de teller gehad. Het punt dat het echt niet leuk meer was, kwam voor mij iets eerder dan voor Edwin. Voor mij kwam dit al 2 uur voor de eindbestemming na de zoveelste hartverlamming, voor Edwin kwam dat punt een half uurtje later toen hij (onvermijdelijk vanwege een tegenligger) door twee van die gaten gereden was. Nu zijn we in Maun beland en proberen we een dag safari voor morgen te boeken door de Okavango delta. Dat wordt nog een spannende want er zijn er meer op dat idee gekomen.
De grensovergang was overigens een makkie: weer een paar stempels erbij! :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten