Onderweg naar de woestijn

Vandaag stond er een rit van ca. 4,5 uur op de planning. Het eerste stuk was nog over de verharde weg en tot onze verbazing was zelfs de C19 verhard. Dat schoot lekker op dus met ca 100km/uur. Tot het stadje Maltahöhe. Daar ging de weg prompt over in gravel en waren stofwolken het enige uitzicht dat we nog hadden. Bij het inhalen of tegemoetkomen van een andere auto was het zicht echt helemaal niets. De auto (en z'n bestuurder) hadden het nergens over.

Na even gestopt te hebben, waren we de stofwolken van onze voorganger kwijt en konden we ook wat zien van het landschap. En na zo'n 150km dor en droog landschap waren de bergen van Naukluft een welkome afwisseling qua uitzicht/omgeving.

Na een tussenstop in Solitaire (zie apart blogje later)!kwamen we aan op onze volgende accommodatie, met misschien nog wel een mooier uitzicht dan gisteren. Zie hier het uitzicht:

En terwijl een stuk of tien stokstaartjes me aan staan te kijken, de wevers nog even aan hun nest bouwen en een oryx voorbij sjokt, zit ik hier op mijn dooie gemak dit blogje te schrijven. Life's good!