Vandaag zijn we in Solitaire gestopt. Solitaire, waarover ik voor de vakantie nog het boek van Ton van der Lee had gelezen. Wat voorheen niet meer was dan een benzinepomp waar je (als je geluk had) kon tanken om totaal de kust te komen en waar een kleine 'winkel' was voor noodzakelijke spullen. En wat daarna steeds iets groter is geworden met een camping, een restaurant, een bakkerij met (naar men zegt) heerlijke appeltaart en diverse huisjes om te huren.
Hoewel het inmiddels een soort van toeristische attractie is geworden, zie je overal nog terugblikken naar het verleden. Het café heet Van der Lee, er hangen foto's van Moose: de eigenaar vroeger, die vorig jaar januari overleden schijnt te zijn, getuige de gedenksteen. We hebben daar dus traditioneel een stuk appeltaart gegeten en een blikje ice tea (dat smaakte als bleekwater) gedronken. Leuk om gezien te hebben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten