De dodenkust heet zo omdat hij bol staat van allerlei legendes in de geschiedenis. Vandaag bezochten wij een aantal bezienswaardigheden. Onderweg reden we langs de een waterval, die de vriendelijke eigenaar van onze accommodatie als must see had aanbevolen: Cadeiras do Castro. En ondanks de trappen en wat geklauter was het ook echt de moeite waard! En lekker verkoelend zo in de nevel van de waterval ook.
Verder reden we een stukje van de ruta de los dólmenes, een soort Hunebedhighway, met verschillende grafstenen. Steeds in en uit de auto en dan een stuk wandelen, al met al hebben we denk ik vandaag wel een kilometer of 7 gewandeld.
Door naar de kust, naar Finisterra, oftewel het einde van het land. Hier staat een vuurtoren, en het is het echte eindpunt van de Camino (kilometerpaal 0), dus dit stuk plakken de echte die-hards nog achter hun finish in Santiago de Compostella aan. De legende zegt dat dit de eerste plek is waar de de apostel Jocobus een voet aan land zetten in Galicië en dat is dan ook de reden dat mensen hier nog naartoe doorlopen en traditioneel hun kleren verbranden. Dat laatste doen ze niet meer, maar ze hangen wel van alles aan een hek: van schoenen tot ponchos en alles wat je maar mee hebt genomen op je route. Verder stond er een hele blije hippie die met fluit en klankschalen mensen binnenhaalde en met een didgeridoo de voeten van mensen "betoeterde". Wij waren snel afgehaakt. Maar het was wel een mooi uitzicht.
Tot slot hebben we nog een mooie strandwandeling gemaakt in een prachtige baai en hebben we een bezoek gebracht aan het meest westelijke punt van Spanje, ook weer met een vuurtoren.
😘
BeantwoordenVerwijderen