Voorpret voor de mei-vakantie

Begin mei hebben we nog een kleine roadtrip binnen Europa gepland. We schrapen alle "gratis" vrije dagen mee en dan red ik het net om 2,5 week weg te kunnen. Dat is 2 dagen heen en 2 dagen terug en dan twee weekjes vakantie vieren. De vakantie naar Yukon en Alaska is namelijk net iets langer dan 3 weken en dan zijn de vrije dagen van het jaar alweer op.... Maar niet getreurd, want we hebben alle leuks dus nog in het verschiet!

In mei gaan we met de auto naar Noord-Spanje. Dit keer nog iets meer westelijk dan de vorige keer toen we in Asturië zaten: we gaan naar Galicië. En omdat het zo dichtbij is, en we er nog nooit geweest zijn, pakken we ook nog even het noorden van Portugal mee, wat heel veel Nationale Parken heeft. 

Ik heb dit keer alles zelf geboekt, en we hebben veel verschillende accommodaties: kleinschalige hotels aan de kust en in the middle of nowhere, een schattig hotelletje in een vissersdorp, een wellnesshotel, een quinta (huisje op het platteland) en een heuse (weliswaar luxe) boomhut - zie onder. 

We gaan vooral veel de natuur in, de kust van Spanje schijnt prachtig ruig te zijn en in het Noorden van Portugal zijn er heel veel nationale parken, met o.a. watervallen. Wandelschoenen en camera mee dus! Verder bezoeken we uiteraard de beste plek om mosselen te eten (en gaan die dan ook op een boot onder het genot van een wijnproeverij proberen), en gaan we nog een middag buggy rijden. Tja, en in Spanje is het natuurlijk al-tijd lekker eten. Zeker aan de kust, dat wordt lekker veel vis en zeevruchten eten! 

De reis van 2024 gaat naar Yukon en Alaska

We hebben onze grote reis voor 2024 geboekt! Met KLM en Air North vliegen we eind augustus via Vancouver naar Whitehorse, waar we onze camper ophalen bij Fraserway. Een 4x4 camper met een slide-out om tijdens het kamperen heel iets meer ruimte te hebben, want groot is het niet. Maar de weg die wij willen rijden, mag alleen met een dergelijke camper gereden worden. Dus moeten we wat dichter op elkaar zitten voor 3 weken. Maar alles zit er in: groot bed, een zitje, een keukentje met koelkast en badkamertje met douche en wc. Wat meer heb je nodig?

* van website Fraserway

De bedoeling is dat we een rondje Yukon (Canada) gaan doen, met wat uitstapjes via Tok en Chicken en Haines en Skagway in Alaska en een uitstapje naar de Nortnern Territories. Verwachtingen? Prachtige herfstlandschappen, beren, zeeotters, lekker buiten koken op open vuur, een treinreis door een mooi landschap bij Skagway en de prachtige Dempster Highway tot aan de ijszee. Wensen? Ander wildlife: lynxen, wolven, elanden en als we heel veel geluk hebben, zien we misschien wel het Noorderlicht.  Dat zou de kers op de taart zijn. De Dempster Highway is een weg van 740 kilometer lang, en gaat door hele mooie natuurlandschappen, met toendra's en berglandschappen. Je kruist de poolcirkel en komt uiteindelijk uit in The Northern Territories, in een plaatsje genaamd Tuktoyaktuk, waar ca. 1000 mensen wonen.

Bron: Dempster Highway | NWT Parks

Het plannen van de route is begonnen, net als het plannen van evt. route B, want als de winter vroeg haar intrede doet volgend jaar, lopen we het risico dat de weg eerder dicht gaat. Dat is het risico van dit soort wegen. Maar er is zo vreselijk veel moois daar, dat we dan genoeg andere mooie opties hebben. We moeten wel van alles meenemen, want temperaturen kunnen alle kanten opgaan, dus T-shirts maar ook winterjas en muts moeten mee. De voorpret is begonnen!

Alcantarakloof en Taormina

Vanmorgen konden we lekker in het zonnetje ontbijten. Lilly, de Jack Russel kwam iedereen weer even begroeten. Toen we net de laatste koffie achter de kiezen hadden, begon het flink te regenen. Tijd om weg te gaan dus! Toen het net weer droog was, kwamen we aan bij de Alcantarakloof voor een wandeling van een uurtje. De zon kwam er weer door dus niets te klagen! De kloof was uitgesleten door een lavastroom en zag er best mooi uit. 

We hebben ook nog even door het water gelopen. 

Daarna zijn we doorgereden naar Taormina, waar een Grieks theater te vinden is uit de 3e eeuw voor Christus. Mooi, maar niet zo mooi als die in Pula en Rome. 

Het dorpje zelf is super toeristisch met allerlei snuisterijenwinkeltjes en heel veel terrasjes. Wel heel gezellig! We aten een prima lunch bij een tent met zeer onvriendelijk personeel. 

Bij terugkomst bij de B&B heb ik nog heel even lekker een uurtje bij het zwembad gelegen totdat de zwarte lucht de zon weer overschaduwde en de regen weer met bakken uit de hemel kwam. Al met al hebben we eigenlijk wel weer een prima dag gehad en hebben we de leuke dingen kunnen doen tussen de buien door. 

Morgen het laatste dagje hier - we vliegen om 17:45 uur weer terug naar huis. Donderdag moet ik weer aan het werk ook en is de volgende vakantie echt pas weer in mei.

Etna tour

De B&B waar we verblijven ligt heel mooi maar van binnen is het wat gedateerd. Het bed is net iets luxer dan een plank met een lapje stof eromheen. Moeilijk nachtje dus. Maar goed, fris en fruitig begonnen we aan het ontbijt, angstvallig de mail en de top van de Etna in de gaten houdend. Het zou daar gaan regenen en mogelijk zelfs sneeuwen waardoor de geboekte tour niet door kon gaan. Geen mail en de top van de Etna was duidelijk zichtbaar vanaf de ontbijttafel dus toch maar richting de afgesproken plek gereden. Daar stapten we over in het busje van Andrea en legde hij ons uit dat het nog steeds onduidelijk was of de tour kon doorgaan. De eerste stop was zijn schuur waar we een wind/regenjas kregen en indien nodig goede wandelschoenen.  Ook moesten we wat papierwerk tekenen m.b.t. verzekering en verantwoordelijkheid. Door naar de Etna… en op 2000m hoogte wachten op ’het vonnis’. Dat kwam na 10 minuten in de vorm van Andrea die zwaaiend met de tickets ons tegemoet kwam lopen. Alles was open! Eerst gingen we met de kabelbaan omhoog en daarna nog verder met een 4x4 bus. Het was wel een beetje druk maar dat mocht de pret niet drukken. Op zo’n 2600m hoogte mochten we uitstappen en de laatste 300m lopend vervolgen. We hadden een paar minuten nodig om te wennen aan de hoogte en het zuurstofgehalte,  maar dat was vrij snel voorbij. Als makke schaapjes in een rijtje achter elkaar aan. In de kou want het was denk ik zo’n 6-10 graden. En we hadden superveel geluk, want het klaarde op en de rokende top van de Etna was duidelijk te zien. Prachtig!! Iedere maar minuten veranderde het wolkendek en de gidsen gaven aan dat het weer hier zo kon omslaan.

De gidsen begonnen op een gegeven moment wat zenuwachtig te worden: het weer zou gaan omslaan en iedereen werd weer naar beneden gebracht. In de middag werd zelfs de eerste sneeuw verwacht en een uur nadat wij weer beneden waren zou de kabelbaan dicht gaan. Wat een mazzel hadden we gehad zeg!!

Daarna gingen we lunchen. Ik at een glutenvrije arancini, waarvan ik niet had gedacht dat ik die nog zou proeven (want gepaneerd). Het is een soort gepaneerde bal rijst met een vulling: in mijn geval pistache. Edwin had een lekker broodje en we kregen er een appel, drinken, flesje water, chocolade en een glas wijn bij. 

Daarna door naar een lavagrot, ik met 2 glazen wijn achter de kiezen om 13 uur. Intussen kwam de regen met bakken uit de hemel en flitste en donderde het er op los. Dus regenjas aan, helm op en de lavagrot in. Het is echt wel indrukwekkend hoe lava zijn weg vindt. Overigens is de lava van de Etna ‘slechts’ 600 graden waardoor het zich langzaam verplaatst - zo’n 20 meter per uur. Er is dus over het algemeen tijd genoeg om te evacueren of maatregelen te treffen als de Etna uitbarst. 

Het laatste deel van de tour, een andere wandeling, kon vanwege het weer niet doorgaan, dus we waren een uurtje eerder klaar dan gepland. Daarvoor kregen we een vergoeding en we konden door de regen terug naar onze B&B. Het water kwam in stromen van de heuvels af en de auto is inmiddels weer wat schoner. De middag hebben we gebruikt om de gemiste slaap in te halen. Morgen gaat het ook nog regenen dus misschien moeten we onze plannen daar nog even op aanpassen. Maar dat zien we nog wel. 

Ondertussen kruipt mijn nieuw gemaakte vriendinnetje nog even op schoot. Lilly heet ze weten we inmiddels.

Via Noto naar San Leonardello

Gisteren hebben we een lekker 6-gangen menu bij onze B&B gehad, met veel andere gasten. Gezellig, we raakten aan de praat met een stel uit Amerika. Verder kregen we een rondleiding over het landgoed met de biologische wijnmakerij. Zag er allemaal top uit. Uiteraard werd bij iedere gang een andere, zelfgeproduceerde wijn geschonken. Wij vonden de Grillo-Chardonnay het lekkerst! Rond 23:30 zat de laatste  gang (tiramisu, inclusief glutenvrije variant) en de schnapps erin en zijn we nog maar even een blokje om gelopen om het eten wat te laten zakken. Vanmorgen bij het ontbijt werd er ook niet zo veel gegeten zag ik wel…

Na het uitchecken zijn we naar onze laatste accommodatie gereden in San Leonardello met uitzicht op de zee en de Etna. We reden via de toeristische route dus hebben ook nog even een rondje Noto gedaan. Superleuk dorpje!

Morgen hebben we Etna tour geboekt maar het is nog onzeker of deze doorgaat vanwege de voorspelde regen en extreme koude de Etna. We horen dat waarschijnlijk morgenvroeg pas. Een alternatief is er wel maar dan gaan we niet zo ver de Etna op.

De accommodatie is leuk, tussen de limoenbomen en met een hele leuke Jack Russel, een allemansvriend!