woensdag 5 oktober 2022
Met de Fuente Dé naar de Picos de Europa
dinsdag 4 oktober 2022
Vogelexcursie
Vandaag moesten we weer vroeg uit de veren na een wat moeilijke nacht. We kunnen nog niet wennen aan dat late, zware eten, en dat slapen met de warme maaltijd net achter de kiezen is nog wel een ding. Omdat het ontbijt pas vanaf 09:00 uur was en we om 10:00 uur een afspraak hadden op ca. 40 minuten rijden, hebben we weer het ontbijt overgeslagen, ondanks onze pogingen om het ontbijt een kwartiertje te vervroegen. Dus moesten we in Cangas de Onis nog even ontbijt/lunch scoren voordat we de excursie gingen doen. Dat lukte redelijk en we konden ook nog wat koffie scoren. Om 09:54 uur waren we op de plek van bestemming en konden we nog even de bidons bijvullen en de wandelschoenen aantrekken. De dame van de vogelexcursie was een leuke, relaxe, sympathieke dame die ons een hoop wist te vertellen over de omgeving van de Picos de Europa en de Lagos de Covadonga. Bijna 7 uur zijn we met haar op pad geweest rondom de meren van Covadonga op zoek naar de lammergier die daar geherintroduceerd is. En we hadden geluk! We zagen er 1 (hoewel ver weg, maar wel te herkennen aan de lange staart)! Verder zagen we veel leeuweriken en tapuiten en uiteraard vale gieren. Op een gegeven moment vlogen er wel zo'n 40 boven ons hoofd, met de lammergier en tussenin. Het licht was een heel stuk slechter dan gisteren, dus die mooie foto’s die wij gisteren van de meren hebben kunnen maken, waren vandaag echt niet mogelijk. Er hing een soort van waas in de lucht. De zon was echter wel heel fel en dus was er heel hard licht en we brandden op sommige plekken echt zowat weg kijkend door onze verrekijkers. 3 bidons hebben we leeggedronken en ik was blij dat ik nog zonnebrand in de tas gestopt had.
Omdat ik vroeg of je cider ook per glas kon bestellen i.p.v. per fles, bood de gids aan om bij haar thuis nog een glaasje te drinken. Dat konden we natuurlijk niet afslaan! We vonden de cider redelijk te drinken (ik ga op het terras geen fles bestellen) en zijn daarna richting onze slaapplek van vannacht gereden: op hoogte, met zicht op de Picos en bij mensen thuis. Heel knus. Er hing een briefje met een telefoonnummer bij aankomst en we konden ergens de sleutels vinden en spraken af hoe laat we konden ontbijten. Na een heerlijke douche en even relaxen, zijn we op zoek gegaan naar een restaurant, maar daar konden we pas weer vanaf 20:30 uur eten. Qua keuze van eten hebben we daar dus even rekening mee gehouden dit keer. Morgen gaan we, afhankelijk van het weer / het licht / de mist of met de kabelbaan de Picos de Europa op of gaan we met een treintje naar Bulnes. En dan zit deze mooie vakantie er al weer op. Wat een prachtig gebied, echt een aanrader voor een ieder die van mooie natuur, wandelen of fietsen, en lekker eten houden. En de mensen zijn heel erg gastvrij en vriendelijk.
maandag 3 oktober 2022
De meren van Covadonga en Cangas de Onis
Dagje rust voor de benen
Jullie hebben nog een blogje tegoed van gisteren, toen hadden we even geen puf. We hadden een reisdag op het programma, maar hebben rustig aan gedaan. Nadat we bij het ontbijt de restjes van de tortilla de patata gegeten hadden, kregen we de paella nog mee in een plastic bakje en zijn we op pad gegaan richting Parque Natural de Ponga. Ook weer prachtig met bergen en kloven en de wolken die nog in het dal hingen.
Het weer was ook heerlijk, maar we wilden de benen even wat rust geven, want de afdaling van 11km had er toch wel een beetje ingehakt. Dus zijn we onderweg even gestopt bij een gezellig marktje in Infiesto met Asturische doelelzakmuziek en veel streekproducten. Daarna hebben we vlak bij het hotyel uiteindelijk lekker op een terras 2 uur lang (op z'n Spaans) getafeld. Edwin bestelde een gachopo, een gevulde schnitzel met Ibericoham en blauwe kaas van hier, Cabrales.
Dat vulde behoorlijk. Ook ik had een zware maaltijd met kalfsvlees. Daarna zijn we doorgereden naar het hotel, op een prachtige locatie. We hebben daar de thermale baden met sauna geboekt. De sauna was heerlijk, maar we hadden bij thermale baden eigenlijk een lekker warm bad verwacht, maar zoals ook wel in de brochure stond, was het water 30 graden Celcius. Helemaal niet lekker warm dus. Maar schijnbaar wel erg goed voor je botten en huid. Je mocht er ook niet zo lang in, dus na een uurtje stonden we alweer buiten. Met zachte huid, dat dan wel weer. Toen moesten we nog 1,5 uur wachten tot het eten (20:30!), maar de zware maaltijd van de middag was zo machtig, dat we onze reservering annuleerden en zonder avondeten naar bed gingen. En zonder ontbijt de volgende ochtend weer op pad, want we wilden vroeg naar de meren van Covadonga.
zaterdag 1 oktober 2022
Kookworkshop van chef Cesar
Wat een lekker plekje ook weer hier in Orlé. De vriendelijke dame heeft hier alles onder controle. Vanmiddag hebben we lekker hier op het terras een drankje gedaan en kregen we er lekker olijfjes bij. De zon heeft Asturië gevonden en het was hier vanmiddag 23 graden.
Vanavond hadden we de kookworkshop. Chef Cesar stond voor ons klaar om samen met ons lokale gerechten te koken. Nadat we de schorten omgedaan hadden en ons een glas rode wijn ingeschonken was, begonnen we met het proeven van de regionale olijfolie. Daarna moesten we uitjes snijden. Dat ging Edwin natuurlijk prima af (ondanks het voor hem veel te onscherpe mes) en ik kreeg op m'n donder vanwege het niet wegdraaien van mijn vingers haha. De bouillon voor de paella stond al te koken en wij moesten vooral snijden: Aardappels, mango, avocado, ui, knoflook en inktvis.
Verder daagde chef Cesar ons uit om de aardappeltaart uit de pan om te flippen en dat deed Edwin natuurlijk zonder problemen. Twee keer. Topper! Cesar bood hem meteen een baan aan.
Uiteindelijk kwam er een driegangenmenu op tafel:
>> een typische Asturische salade met mango, avocado, zalm en garnalen met een dressing van framboos en koriander. Eentje om te onthouden voor de zomer!
>> Een tortilla de patata
>> Een paella met garnalen en inktvis.
We mochten het uiteraard allemaal ook zelf opeten en het was allemaal heerlijk. Omdat men niet van eten weggooien houdt, krijgen we het restant van de aardappeltortilla morgen bij het ontbijt (schijnt nog veel lekkerder te zijn dan) en krijgen we de paella morgen mee in een bakje voor de lunch. Wij houden wel van dit principe.
We eindigden met een carajillo, wat we nog onthouden hebben aan ons superleuke avondje uit met de overburen Els en Theo een aantal jaren geleden.
Al met al weer een geslaagde dag! Morgen doen we rustig aan, want de benen en vooral de knieën hebben het een beetje zwaar na de afdaling van 11km vandaag. Overmorgen gaan we naar de meren van Covadonga, dan zijn de benen hopelijk hersteld en is het misschien minder druk dan op een zonnige zondag.
Berghut in Parque Natural de Redes
Aangekomen in Bezanes moesten we wachten op de “taxi”. Dat bleek uiteindelijk Rafa die met zijn Nissan Patrol 6 mensen 11km de berg op bracht richting de berghut, waar we die nacht zouden slapen. Het betroffen naast ons, twee Spanjaarden, die van boven direct weer naar beneden liepen en twee dames op leeftijd uit Venezuela, die eerst nog 3km verder naar boven en weer terug liepen alvorens de tocht van 11km weer naar beneden te lopen. Respect hoor, het waren van zeker 70+. Rafa kletste overigens aan een stuk door over de omgeving en haar flora en fauna.
Het plekje van de berghut was een erg idyllisch plekje, op een soort weide omringd door bergen.De kamer was alsof we teruggingen naar de jaren '70, maar het ademde allemaal gezelligheid uit.
Koeien en paarden, voorzien van bellen, liepen grazend door de weiden. Ook wij liepen 3km verder omhoog, om daar langs de rivier te genieten van de zon die was doorgekomen en het adembenemende uitzicht: Bergen, groene weiden, koeien met bellen, blauwe lucht en een kabbelend beekje. Heerlijk!
Bij terugkomst bij de berghut was onze kamer klaar. Om 20 uur (!!! – heel normaal hier, is zelfs nog wat vroeg) was het diner. We waren inmiddels in gesprek geraakt met 2 oudere Spaanse stellen, waarvan er één van origine Duits was. Dus in een mengeling van Duits, Spaans en Engels konden we ons prima redden en zo zaten we aan een lange tafel aan het diner: kippensoep vooraf, kippenbouten met friet als hoofdgerecht en yoghurt als toetje. Aansluitend gingen we naar de gezamenlijke woonkamer en dronken we nog gezellig wijn met onze nieuwe “vrienden”. Heel gezellig! En vanmorgen troffen we ze weer bij het ontbijt aan dezelfde lange tafel. Met een beetje hoofdpijn, wat toe te schrijven was aan de kwaliteit of de hoeveelheid wijn. Daar ben ik nog niet helemaal over uit.
Er bleek een soort evenement te zijn dit weekend voor
wandelaars en er werden zo’n 100 mensen verwacht. Van de organisator, een
meneer van 80+ kregen we ook een sjaaltje met logo en Asturisch kruis als gift
en door de eigenaar van de berghut werden we van harte uitgenodigd om deel te
nemen aan het evenement en een nachtje langer te blijven. Supervriendelijk
waren ze allemaal! Maar we moesten echt verder, want we moesten nog 11km de
berg af wandelen en vanavond staat er een kookworkshop op het programma.
Na een praatje in het Spaans / Frans met de oude meneer die het evenement organiseerde (en die nog wel een uur langer had willen kletsen), zijn we toch aan de tocht begonnen. De meneer drukte ons nog op het hart om rustig aan te doen en vooral niet te vergeten om te genieten van het uitzicht. We werden vanzelfsprekend uitgezwaaid door de Spaanse dames die ons "buen camino" wensten! En uiteraard hadden we het sjaaltje aan de tas gebonden. De bidon konden we onderweg bijvullen met bronwater uit de bergen. Het was echt een hele leuke ervaring.
Het weer is overigens compleet omgeslagen: we zitten in korte broek en T-shirt met zere benen van de inspanning in de schaduw met 23 graden heerlijk buiten op het terras met een koud drankje terwijl de roofvogels boven ons hoofd vliegen! En het lijkt erop dat de komende dagen dit weer blijft aanhouden, dus de korte broeken moeten uit de koffer komen. En er staat nog een hoop leuks op het programma!