Noord-West Australië 2023!

Het lijkt er nu toch echt van te gaan komen in 2023: onze droomreis van 6 weken naar Australië. 3 jaar na de geplande reis en inmiddels met een compleet andere reisagent en compleet ander reisschema, maar de kriebels beginnen nu echt te komen! Nog 4 maandjes wachten en heel hard hopen dat er niet weer een of andere ziekte gaan rondwaren in de wereld. En dat iedereen om ons heen gezond blijft natuurlijk, maar dat staat natuurlijk los van de reis. Tickets, stoelen, auto en accommodaties zijn geboekt en in januari gaan we onze visa aanvragen en de excursies boeken.  Ik heb Vinted afgespeurd naar lichtgewicht kleding; we kunnen namelijk maar 25kg bagage meenemen per persoon, omdat de vlucht van Perth naar Broome niet meer toelaat. 

Bron foto: https://kimberleycruiseescapes.com.au/

Eind april vliegen we eerst in bijna 13 uur van Amsterdam naar Singapore, om daar dan een stop-over te hebben van 3 dagen. Kunnen we vast wennen aan de nieuwe tijdszone en zijn we daar ook maar een keer geweest. Dan vliegen we nog ruim 5 uur door naar Perth, waar we ook 3 dagen verblijven en o.a. Rottnest Island gaan bekijken. Tot slot vliegen we door naar Broome, wat nog ca. 2,5 uur vliegen is.  Daar halen we onze auto op, een 4x4 met koelkast en slurf, om door de rivieren te kunnen rijden die de Gibb River Road kruisen. 

De hele maand mei zullen we dan Noord-West Australië verkennen: Broome, The Kimberly, El Questro, Purnululu, Katherine, Kakadu en Arnhemland om uiteindelijk eind mei vanaf Darwin terug te vliegen naar Singapore (5 uur) en dan na een overstap van 5 uur door te vliegen naar Amsterdam in 13,5 uur.  Dat wordt een hele lange reisdag, maar gelukkig hebben we thuis dan nog een paar dagen om bij te komen voordat we weer aan het werk moeten. We hebben er zin in!

Met de Fuente Dé naar de Picos de Europa

Omdat vandaag de 4x4 tour naar de Picos de Europa niet door ging, konden we kiezen uit de kabelbaan naar de Picos of met het treintje naar Bulnes, een klein gehuchtje in de bergen. Vanaf daar zou je eigenlijk het beste weer terug kunnen lopen. Maar heel eerlijk hadden we vandaag niet zo'n zin in een flinke wandeling en zeker geen zware klim of afdaling. Dus werd het de kabelbaan, Fuente Dé, die je vanaf 1094m zo'n 750/800m hoger brengt. Het ontbijt op onze laatste accommodatie was super en we konden het niet laten om nog even een uurtje in de zon op het terras van de Casa te zitten met een bakje koffie. Heerlijk, en met fantastisch uitzicht op de Picos. Dus wat later weg vandaag. Het was nog wel 1,5 uur rijden, maar ach, dat maakte op deze reis ook niet zoveel meer uit en we hadden vandaag geen andere verplichtingen. Het weer was weer super (25 graden), dus goed smeren met een hoge factor, maar zeker weer voor T-shirt en korte broek. We hoefden gelukkig maar kort in de rij voordat we hutje-mutje, met mondkapje in de snikhete cabine stapten. Gelukkig ging het ding vrij snel omhoog en kon na een paar minuten het mondkapje weer af. Ook was er een aangenaam windje boven op de top. Daar hebben we toch nog wel een aardig eind gelopen en hebben we een poos staan kletsen met andere Nederlanders, die uit Harderwijk bleken te komen (lol). Het licht was heel beroerd voor foto's, er schijnt wat Saharastof in de lucht te hangen hebben we ons laten vertellen. En ik zag bij terugkomst ook nog een vlek op de lens, dus helaas voor de foto's..... Maar dat mocht de pret niet drukken, het was daar erg mooi!

In Potes aten we een menu del día heerlijk op een terrasje zodat we vanavond niet weer om 20:30 uur pas hoefden te gaan eten. We deden nog even de laatste Spaanse inkopen voor Nederland en zijn toen weer teruggereden naar de Casa waar we de laatste nacht slapen. Op het terras in de mooie tuin hebben we vanavond lekker wat lokale kaas en worst gegeten en een koud biertje gedronken, nadat Carlos die even in zijn privékoelkast voor ons koud had gezet (onze auto-koelkast is helaas overleden vandaag).

Morgen is het dan toch echt klaar hier in het mooie Asturië en rijden we terug naar Nederland met 1 of 2 tussenstops, afhankelijk van wat we onderweg allemaal tegenkomen. 

Vogelexcursie

Vandaag moesten we weer vroeg uit de veren na een wat moeilijke nacht. We kunnen nog niet wennen aan dat late, zware eten, en dat slapen met de warme maaltijd net achter de kiezen is nog wel een ding. Omdat het ontbijt pas vanaf 09:00 uur was en we om 10:00 uur een afspraak hadden op ca. 40 minuten rijden, hebben we weer het ontbijt overgeslagen, ondanks onze pogingen om het ontbijt een kwartiertje te vervroegen. Dus moesten we in Cangas de Onis nog even ontbijt/lunch scoren voordat we de excursie gingen doen. Dat lukte redelijk en we konden ook nog wat koffie scoren. Om 09:54 uur waren we op de plek van bestemming en konden we nog even de bidons bijvullen en de wandelschoenen aantrekken. De dame van de vogelexcursie was een leuke, relaxe, sympathieke dame die ons een hoop wist te vertellen over de omgeving van de Picos de Europa en de Lagos de Covadonga. Bijna 7 uur zijn we met haar op pad geweest rondom de meren van Covadonga op zoek naar de lammergier die daar geherintroduceerd is. En we hadden geluk! We zagen er 1 (hoewel ver weg, maar wel te herkennen aan de lange staart)! Verder zagen we veel leeuweriken en tapuiten en uiteraard vale gieren. Op een gegeven moment vlogen er wel zo'n 40 boven ons hoofd, met de lammergier en tussenin. Het licht was een heel stuk slechter dan gisteren, dus die mooie foto’s die wij gisteren van de meren hebben kunnen maken, waren vandaag echt niet mogelijk. Er hing een soort van waas in de lucht. De zon was echter wel heel fel en dus was er heel hard licht en we brandden op sommige plekken echt zowat weg kijkend door onze verrekijkers. 3 bidons hebben we leeggedronken en ik was blij dat ik nog zonnebrand in de tas gestopt had. 

Omdat ik vroeg of je cider ook per glas kon bestellen i.p.v. per fles, bood de gids aan om bij haar thuis nog een glaasje te drinken.  Dat konden we natuurlijk niet afslaan! We vonden de cider redelijk te drinken (ik ga op het terras geen fles bestellen) en zijn daarna richting onze slaapplek van vannacht gereden: op hoogte, met zicht op de Picos en bij mensen thuis. Heel knus. Er hing een briefje met een telefoonnummer bij aankomst en we konden ergens de sleutels vinden en spraken af hoe laat we konden ontbijten.  Na een heerlijke douche en even relaxen, zijn we op zoek gegaan naar een restaurant, maar daar konden we pas weer vanaf 20:30 uur eten. Qua keuze van eten hebben we daar dus even rekening mee gehouden dit keer. Morgen gaan we, afhankelijk van het weer / het licht / de mist of met de kabelbaan de Picos de Europa op of gaan we met een treintje naar Bulnes. En dan zit deze mooie vakantie er al weer op. Wat een prachtig gebied, echt een aanrader voor een ieder die van mooie natuur, wandelen of fietsen, en lekker eten houden. En de mensen zijn heel erg gastvrij en vriendelijk.

De meren van Covadonga en Cangas de Onis

Gelukkig stonden we vanmorgen na onze nacht in een twijfelaar redelijk fit en met herstelde benen op, want vandaag stonden de Meren van Covadonga op het programma. We hadden er erg veel zin in, maar het was potdicht in de dalen, dus op hoop van zegen gingen we maar op pad om 07:50. Omdat we zonder ontbijt vertrokken waren, hebben we onderweg nog even koffie gescoord. Zeer belangrijk. Omdat de koffie nog niet helemaal warm was en Edwin nog wat tafels hielp buiten zetten, kregen we het eerste bakkie gratis. Ook weer leuk. 

Om iets over 9 waren we in Covadonga, parkeerden we bij de slagboom en konden we met de eerste bus mee naar de Meren van Covadonga. Fijn, want bij aankomst (na een tocht over een slingerende weg met koeien hier en daar) bleek dat we echt nog maar met een man of 30 boven was. Daarnaast was het licht natuurlijk op dat tijdstip geweldig voor foto's! In de dalen was het nog mistig, dus we keken op de wolken. Heel mooi!

    

En we kunnen niet anders dan beamen wat iedereen die hier geweest is, zegt: een must-see als je in de buurt bent!! Een 360 graden uitzicht over bergen, dalen en prachtige weiden en meren. We vielen van de ene verbazing in de andere, en ondanks de klim en ook de afdalingen, was het echt ontzettend mooi en hadden we het zeker niet willen missen. De foto's laten bij lange na niet zien hoe weids en mooi het was. Misschien krijg ik nog een video'tje geüpload, maar dat wordt denk ik moeilijk met de kwaliteit van het internet hier.

Op de terugweg zijn we uiteraard ook even gaan kijken in Cangas de Onis, met haar Romeinse brug en het kruis van Asturië. 

Ook de winkeltjes met lokale etenswaar en leuke snuisterijen maken het stadje gezellig. We kochten wat souvenirs voor thuis en aten lekkere pulpó (inktvis) met salade en aardappels in olijfolie met gerookt paprikapoeder. We hadden geleerd en deelden de maaltijd. 

Op de terugweg pakten we nog even de Mirador dela Collada mee. Kruipdoor-sluip door het dorpje Amieva. 

Vanavond mogen we van de hotel/restauranteigenaar een uurtje eerder eten: om half 8. Dat is wel fijn, want half 9 is echt wel heel erg laat voor ons Nederlanders. Morgen moeten we weer op tijd op, want dan staat onze laatste excursie - een vogelexcursie door Picos de Europa - op het programma. De excursie met een 4x4 door Picos de Europa de dag erna is om onbekende reden geannuleerd, dat is wel jammer. Maar daar hebben we wel een plan B of C voor. Er is hier genoeg te doen en te zien! Het is echt jammer dat we niet wat meer tijd hebben in deze prachtige omgeving!

 

Dagje rust voor de benen

Jullie hebben nog een blogje tegoed van gisteren, toen hadden we even geen puf. We hadden een reisdag op het programma, maar hebben rustig aan gedaan. Nadat we bij het ontbijt de restjes van de tortilla de patata gegeten hadden, kregen we de paella nog mee in een plastic bakje en zijn we op pad gegaan richting Parque Natural de Ponga. Ook weer prachtig met bergen en kloven en de wolken die nog in het dal hingen.

Het weer was ook heerlijk, maar we wilden de benen even wat rust geven, want de afdaling van 11km had er toch wel een beetje ingehakt. Dus zijn we onderweg even gestopt bij een gezellig marktje in Infiesto met Asturische doelelzakmuziek en veel streekproducten. Daarna hebben we vlak bij het hotyel uiteindelijk lekker op een terras 2 uur lang (op z'n Spaans) getafeld. Edwin bestelde een gachopo, een gevulde schnitzel met Ibericoham en blauwe kaas van hier, Cabrales.

Dat vulde behoorlijk. Ook ik had een zware maaltijd met kalfsvlees. Daarna zijn we doorgereden naar het hotel, op een prachtige locatie. We hebben daar de thermale baden met sauna geboekt. De sauna was heerlijk, maar we hadden bij thermale baden eigenlijk een lekker warm bad verwacht, maar zoals ook wel in de brochure stond, was het water 30 graden Celcius. Helemaal niet lekker warm dus. Maar schijnbaar wel erg goed voor je botten en huid. Je mocht er ook niet zo lang in, dus na een uurtje stonden we alweer buiten. Met zachte huid, dat dan wel weer. Toen moesten we nog 1,5 uur wachten tot het eten (20:30!), maar de zware maaltijd van de middag was zo machtig, dat we onze reservering annuleerden en zonder avondeten naar bed gingen. En zonder ontbijt de volgende ochtend weer op pad, want we wilden vroeg naar de meren van Covadonga.

Kookworkshop van chef Cesar

Wat een lekker plekje ook weer hier in Orlé. De vriendelijke dame heeft hier alles onder controle. Vanmiddag hebben we lekker hier op het terras een drankje gedaan en kregen we er lekker olijfjes bij. De zon heeft Asturië gevonden en het was hier vanmiddag 23 graden.

Vanavond hadden we de kookworkshop. Chef Cesar stond voor ons klaar om samen met ons lokale gerechten te koken. Nadat we de schorten omgedaan hadden en ons een glas rode wijn ingeschonken was, begonnen we met het proeven van de regionale olijfolie. Daarna moesten we uitjes snijden. Dat ging Edwin natuurlijk prima af (ondanks het voor hem veel te onscherpe mes) en ik kreeg op m'n donder vanwege het niet wegdraaien van mijn vingers haha. De bouillon voor de paella stond al te koken en wij moesten vooral snijden: Aardappels, mango, avocado, ui, knoflook en inktvis. 

Verder daagde chef Cesar ons uit om de aardappeltaart uit de pan om te flippen en dat deed Edwin natuurlijk zonder problemen. Twee keer. Topper! Cesar bood hem meteen een baan aan. 

Uiteindelijk kwam er een driegangenmenu op tafel: 

>> een typische Asturische salade met mango, avocado, zalm en garnalen met een dressing van framboos en koriander. Eentje om te onthouden voor de zomer!

>> Een tortilla de patata

>> Een paella met garnalen en inktvis. 

We mochten het uiteraard allemaal ook zelf opeten en het was allemaal heerlijk. Omdat men niet van eten weggooien houdt, krijgen we het restant van de aardappeltortilla morgen bij het ontbijt (schijnt nog veel lekkerder te zijn dan) en krijgen we de paella morgen mee in een bakje voor de lunch. Wij houden wel van dit principe.

We eindigden met een carajillo, wat we nog onthouden hebben aan ons superleuke avondje uit met de overburen Els en Theo een aantal jaren geleden. 

Al met al weer een geslaagde dag! Morgen doen we rustig aan, want de benen en vooral de knieën hebben het een beetje zwaar na de afdaling van 11km vandaag.  Overmorgen gaan we naar de meren van Covadonga, dan zijn de benen hopelijk hersteld en is het misschien minder druk dan op een zonnige zondag.