Back Home

Zo, we zijn weer thuis. Wat een reisdag gisteren. Om 10:30 werden we opgehaald om naar het vliegveld in Livingstone te gaan. Na de grensformaliteiten ( we moesten van Zimbabwe terug naar Zambia, waar het vliegveld is), kwamen we daar ruim op tijd aan. Vanaf daar vlogen we naar Johannesburg waar we 8 uur moesten wachten. Acht uur is best lang. We waren dus ook goed gaar toen we eindelijk gingen vliegen. Uiteindelijk hebben we nog wel een uurtje of 5 kunnen slapen in het vliegtuig. Op Schiphol stond Coert (broertje van Edwin) ons al op te wachten en rond het middaguur waren we thuis. Uitgeteld, dus hebben we eerst maar even wat slaap ingehaald. Vannacht ook heerlijk geslapen en nu nog de hele dag voor ons om lekker te prutsen.

Wij hebben gisteravond al even de foto's bekeken op de tv en de reis nog een keer beleefd. Ik ga zo maar eens even aan de slag met het fotoboek.

Het einde van deze prachtige vakantie

Morgen vliegen weer naar huis. Eerst vliegen we naar Johannesburg en dan door naar Amsterdam. Maandagochtend komen we weer thuis.

Dit is dus het einde van deze geweldige reis.  En wat hebben we veel meegemaakt en gezien! We hebben heel veel mensen ontmoet uit allerlei verschillende werelddelen.  We hebben prachtige natuur gezien met bergen, canyons, watervallen, national game parks en mooie kusten. We hebben heel veel dieren gezien, van klein tot groot. De big 5 is net niet gelukt, de ugly 5 ook niet helemaal. Maar we hebben ook zoveel jonge dieren gezien en die zijn toch stiekem altijd net wat leuker dan hun ouders! We hebben ook grote verschillen gezien tussen arm en rijk. Sloppenwijken en townships, maar ook de jetset.   Maar ook projecten die mensen op weg helpen een betere toekomst tegemoet te gaan.  We zijn in 5 verschillende landen geweest (Zuid-Afrika, Swaziland, Zambia, Zimbabwe en Botswana). We hebben heel wat stempels en visa in ons paspoort.

Ik verheug me er nu al op om de hele vakantie nog een keer te beleven door alle foto's te gaan bekijken en te selecteren voor het fotoboek. Dat zal nog een flinke klus worden met ruim 1.000 gemaakte foto's.

Straks dineren weer nog even over het genot van een lekker flesje Zuid-Afrikaanse wijn in het hotel en maken weer ons op voor een hele lange reis terug naar Nederland waar de herfst inmiddels is begonnen als ik het zo lees op Facebook. Maandagavond eten we dan ook Hollandse pot bij mijn ouders: boerenkool met worst en spek. Ik verwacht en kleine cultuurshock ;-).

Chobe National Park in Botswana

Vandaag zijn we de hele dag op safari geweest in Chobe National Park. Vanmorgen om 7.30 uur werden we opgehaald en zijn we naar Botswana gereden.  Na de formaliteiten en stempels konden we verder. We zaten samen in de bus met 6 Amerikanen en 2 bejaarde Italianen. Dit park is echt ontzettend mooi, hier willen we zeker nog een keer naar toe terug. Het grote voordeel van dit park is dat er heel veel water is. De brede Chobe rivier is de grens en is echt een walhalla voor dieren. We hebben wel 300-400 olifanten gezien. Ze zwommen naar de overkant en badderden voor verkoeling.  We hebben ook een olifantje gezien dat nog geen week oud was, de gids dacht zelf dat het beestje een dag of 3 oud was. Nou ja, op die leeftijd weegt hij ook al 60-90 kilo. Hij stond ook nog helemaal te wiebelen op zijn beentjes. Als je goed kijkt, zie je hem op de 2e foto. Daarnaast hebben we heel wat krokodillen gezien, die schijnen hier ook erg veel te zitten. Zie foto 4 en 5. Verder nog nijlpaarden, wrattenzwijnen, impala's, kudu's, verschillende bokken, grote hagedissen en veel vogels, waaronder de maribu, de ooievaar, de lepelaar, de visarend en veel andere roofvogels.

Na een boottocht hebben we lekker geluncht bij een lodge en zijn we verder  gegaan over land in een safari-jeep. Omdat het ontzettend warm was (37 graden) en beesten dan hetzelfde doen als wij mensen, namelijk het water opzoeken, hadden we het meeste al gezien tijdens de boottocht. Iedereen wilde echter graag leeuwen en luipaarden zien. Maar ook die hebben het warm en liggen met deze hitte lekker ergens over de struiken en zijn dus helaas erg lastig te spotten.  Dat is dan ook niet gelukt. Jammer, we hebben dus geen luipaard gezien. Maar dat is natuurlijk wel een hele goede reden om nog een keer terug te gaan!! Na de safari moesten we weer de grens over. Gelukkig hadden we de eerste keer een 'double entry visum'  aangevraagd zodat weer niet weer hoefden te betalen. Nu zijn we weer in het hotel, aan het bijkomen van weer een prachtige dag. Hieronder nog wat foto's van vandaag.

Romantic Sunset Dinner Cruise

Vanavond hebben we de dag goed afgesloten met een dinner cruise op de Zambezi rivier. Een mooie zonsondergang, een lekker 5-gangen diner, lekkere wijn en als bonus ook nog veel nijlpaarden, een olifant en een krokodil gezien. Daarnaast nog leuke gesprekken gehad met mensen uit Nieuw Zeeland en Texas. Wat ons betreft goed geslaagd avondje als afsluiter op deze geweldige dag. Na al deze indrukken gaat het lichtje inmiddels ook langzaam uit.

En morgen moeten we vroeg op voor een dag safari in Chobe National Park. Onze laatste dag hier en dus hopen we nog heel hard op de laatste van de Big 5: we hebben nog geen luipaard gezien. Ik zeg dus : mooi slaap (hmm, dat zeggen ze hier in Zimbabwe vast niet). Ik hoop morgen na de safari mooie foto's te kunnen plaatsen. Onder andere van een luipaard :-)

Victoria Falls - adembenemend!

Wat een dag vandaag! Vanmorgen hebben we een helikoptervlucht gemaakt over de Victoria Falls. Het was erg helder dus de foto's zijn erg goed gelukt allemaal. Daarna hebben we ons door het bedrijf laten afzetten bij de Victoria Falls en hebben we daar het wandelpad gelopen. In 34 graden, maar gelukkig was er de nevel van de watervallen die verkoeling gaven. De Falls zijn adembenemend, ik heb er geen andere woorden voor. Wat een natuurgeweld, prachtig! Hieronder vinden jullie een kleine selectie uit de foto's. Wat een mooie dag vandaag en het is nog niet voorbij, want we gaan zo nog een sunset diner cruise doen op de Zambezi rivier!

Helikoptervlucht

Vanmorgen gaat het gebeuren! Een helikoptervlucht over de Victoria Falls. Ik vind het doodeng, maar kan vast wel 13 minuten in de lucht volhouden... Edwin heeft al eerder een helikoptervlucht gedaan in Amerika, dus die vind het allemaal niet zo spannend.

Vanmiddag gaan we de Victoria Falls verder bezichtigen en vanavond sluiten we af met een diner cruise op de Zambezi rivier bij zonsondergang.

Gisteren hebben we heerlijk gegeten in een restaurant met zicht op de Falls. De watervallen zijn niet verlicht, dus we hoorden voornamelijk het gedonder van het water terwijl we lokale gerechten aten. Edwin had gemsboktartaar en kudusteak en ik had een soort gehaktballetjes van krokodillenvlees en struisvogelbiefstuk. En als dessert uiteraard kaas met oude rode port. Want als het op de kaart staat... Op de achtergrond werd live piano gespeeld, dus eigenlijk was het romantiek ten top! :-)

Stempels & Papierwerk

Ons paspoort ziet eruit alsof we de halve wereld zijn rondgereisd haha! En steeds weer moeten we hetzelfde formuliertje invullen. Ga je land A uit, dan vul je het formuliertje in, geef je dat met je paspoort aan de beambte en krijg je een stempel in je paspoort. Dan ga je de grens over via een stukje niemandsland om vervolgens land B in te gaan. Daar vul je precies hetzelfde formuliertje nog een keer in (per persoon 1 formuliertje) en stempelt beambte af voor je komst in land B. Daarnaast moet je voor je visum betalen en plakken ze daarvoor een sticker in je paspoort die ze nog een keer met de hand invullen en stempelen. Dan mag je weer verder. Alle medewerkers daar zitten daar met een lang gezicht, die doen de hele dag niets anders. En er zijn non-stop rijen. En het stinkt daar naar zweet en mensen en uitlaatgassen. Ik benijd ze niet.

Zambia... Of toch Zimbabwe?

We landden vanmiddag in Zambia, terwijl wij dachten dat we in Zimbabwe zouden landen. Klein beetje paniek, maar dat was weg toen we na alle stempels en formulieren iemand zagen staan met een bordje Schemmekes/de Bill. Jammer, weer verkeerd geschreven, de vorige keer had iemand er ' van Bil' van gemaakt. Altijd grappig. Maar goed, we zaten goed. En wat was ik blij dat we daar netjes opgewacht werden door iemand van de reisorganisatie. We moesten dollars pinnen en de pinautomaat was stuk, dus we moesten even langs de stad voor een bank. Toen moesten we Zambia uit met alle formaliteiten, stempels en papieren erbij. De reisagent wist precies welke wegen te bewandelen, en we waren er zo door! Toen Zimbabwe in, hetzelfde ritueel weer. Formulieren invullen, paspoorten, stempels etc. Daar gingen we over van taxibusje A naar taxibusje B. Kennelijk is het te kostbaar om iedere keer heen en weer te rijden, dus mogen we zo de koffers de anderen kant van de grens over mikken. Erg bijzonder. Afijn, inmiddels zijn we bijna $200 lichter, alleen al voor een visum voor Zambia en Zimbabwe. En dan willen we eigenlijk nog een dagje naar Botswana.

Rond 15:00 uur kwamen we aan in het hotel, een mooi hotel! We hebben kennelijk een upgrade gehad ofzo, want we zitten in een suite. Perfect, met een slaapkamer, een huiskamer met een 2-zits en 3-zits, een badkamer met douche, ligbad en toilet en een balkon. Overal airco, 2 tv's. Wat een luxe!!!

Omdat het hier zo'n 36 graden is vandaag, hebben we meteen maar een duik in het zwembad genomen. Het zwembad heeft een bar in het water. Je zit dus op een barkruk tot je navel in het water en kan dan gewoon aan de bar hangen. Edwin heeft er lekker een koud biertje gedronken en ik heb het maar even bij een tonic gehouden - was bang dat de alcohol naar mijn hoofd zou stijgen en ik het zwembad niet meer uit kon komen.

De prijzen zijn hier compleet anders dan in Zuid-Afrika. Livingstone of het plaatsje Vic Falls wat ernaast ligt, leeft van toerisme. Nederlandse prijzen dus. Dit worden 3 dure dagen met de uitstapjes die we nog willen maken, maar dat wisten we van tevoren.

Foto's volgen morgen!!!

Plannen voor de komende dagen

We hebben besloten straks al vast de auto in te leveren,  we gebruiken hem toch niet meer.  Dat scheelt morgen behoorlijk wat tijd in de ochtend. Bovendien kunnen we dan wat eten op het vliegveld, hier is het niet al te best lijkt ons zo. Het hotel waar we zitten heeft een soort van shuttle service, dus die kan ons straks van het vliegveld halen en morgen ook weer daar naartoe brengen. Dan hoeven we pas om 7:30 uur weg morgen. Dat is natuurlijk prima.

Het programma voor de de paar dagen Victoria Falls hebben we ook uitgestippeld, we hopen dat het allemaal lukt en te boeken is op de dagen/tijden dat we willen. We hebben er in ieder geval zin in!

25/9: aankomst in Livingstone in de middag. Zelf nog even de Victoria Falls bekijken en dan lekker ergens eten.
26/9: helikoptervlucht, bezoek aan de Victoria Falls en sunset & diner cruise over de Zambezi
27/9: game safari in Chobe National Park (we willen toch heel graag de missende van de Big 5 nog zien)
28/9: terug naar Johannesburg en dan 8 uur wachten op onze vlucht naar Schiphol. Hopen dat er ergens een wifi-zone is....

De laatste is in Botswana, dus dat levert denk ik nog weer wat extra stempels in het paspoort op. :-). Daar staan er nu al 5 in en dan moeten we dus nog in en uit Zimbabwe en Botswana.

Ik hoor ons nog zo zeggen bij de GGD: " we wijken nogal eens af van het originele plan, dus doe die gele koorts vaccinatie toch ook maar, het kan zomaar zijn dat we nog naar Zambia of Botswana gaan." Wat een goede zelfkennis hebben wij toch!

Koffers pakken

Vanavond hebben we de koffers weer ingepakt, de auto was inmiddels een soort van koffer geworden, dus we moesten een beetje opruimen. Morgen moeten we een uur of 5 rijden naar Johannesburg. Daar slapen we dan om de dag erna de auto in te leveren en naar Livingstone te vliegen, naar de Victoria Falls. Ik ben ontzettend benieuwd! Het is daar alleen wel 36 graden, over het algemeen functioneer ik niet zo goed met dat soort temperaturen. Maar goed, water zat daar, dus het komt vast wel goed! Daar blijven we 3 nachten. Daarna vliegen we terug naar Johannesburg en vanaf daar terug naar Nederland. Maandagochtend landen we weer op Schiphol.  Een hele ervaring rijker!

Drakensbergen II

Vandaag zijn we de bergen in geweest, het deed ons wat denken aan de Pyreneeën, aan het Cirque de Gavarnie om precies te zijn. Prachtige omgeving hier. Kijk en oordeel zelf.

Drakensbergen

We zijn aangekomen in Winterton, midden in Drakensbergen. Wat een prachtig gebied hier! De eigenaresse van de vorige lodge raadde ons aan om via de R103 te rijden i.p.v. via de N3, de snelweg. Dat advies hebben we opgevolgd, we wilden deze route al rijden om te lunchen bij een heel goed restaurant, wat ik in Nederland al had opgezocht. Van te voren toch voor de zekerheid maar even gebeld, maar helaas was alles volgeboekt. Jammer, maar volgens de eigenaresse van de vorige lodge niet zo vreemd, het is kennelijk een soort van Zusje Librije waar je maanden van tevoren moet reserveren. Niet getreurd, er zitten genoeg leuke eettentjes langs de R103. Dus gingen we vol goede moed op pad. Na ca. 10 kilometer op de R103 bleek er een ongeluk gebeurd te zijn en een auto stond midden op de weg in brand. Ik heb hier al heel wat brand gezien, naar nog geen een keer een brandweer. We vermoeden dat dat komt omdat water schaars is. Alles is kurkdroog en daarnaast heeft nog steeds een groot deel van de mensen helemaal geen beschikking over vers drinkwater. We vermoedden dus dat de auto, net als alle bosbranden,  gewoon uit zou branden en dan pas opgeruimd zou worden. Gelukkig wist een local een detour en konden we achter haar aanrijden. In een stofwolk over een gravelweg. Je wilt niet weten hoe de auto er weer uit ziet! Maar goed, al met al hebben we dus niet veel van de R103 gezien, maar wel prachtige landschappen. Het lijkt een beetje op de Pyreneeën. Uiteindelijk hebben we geluncht bij onze nieuwe accommodatie: een heerlijk gerookt forelletje, een salade en wat brood. Prima.

De rest van de middag hebben we niet veel meer gedaan. Lekker even in het bubbelbad (!) gezeten en gerelaxt met een tablet en een tijdschrift. Inmiddels zitten we lekker op onze veranda te genieten van de zonsondergang. Met een olielamp aan een muziekje via Spotify. In een walm van deet, maar dat moet je maar even vergeten. Haha. In de verte lijkt onweer aan te komen, wel een mooi gezicht zo boven de bergkam.

Morgen gaan we de bergen in, we hopen dat het dan wat helderder is, de voorspellingen zijn goed. Daarna gaan we terug naar Johannesburg vanaf waar we nog naar de Victoriafalls vliegen. Ik ben heel benieuwd wat ons daar nog te wachten staat!

Honesty Bar...

We zitten nu op de tweede locatie met een zogenaamde honesty bar. Er is geen barman of -vrouw. Drink wat je wilt, het staat achter de bar en in de koelkast. Whisky, Bacardi, wijn, bier, fris, wat je maar wilt. Glazen staan er ook voldoende. Schrijf het echter wel even op in het boekje op de bar, zodat je het bij vertrek kan afrekenen. Super dat dat nog kan!

De jetset van Zuid-Afrika

We hebben zojuist gegeten in Umhlanga Rocks. Met een taxi heen voor omgerekend nog geen €5,- en dan eten in dè place to be hier. Nergens heb ik de afgelopen dagen het contrast groter gezien dan hier : Ferrari's, dure Audi's, Porsches paraderen over de 'boulevard', het is zien en gezien worden. Er staan ontzettend veel dronken mensen op straat, erg komisch om te zien. Allemaal blanken. Aan de zijkant staan taxi's met donkere mensen en op de parkeerplaats staat iemand die je helpt met het vinden van een plekje en je helpt met in- en uit parkeren. Zij moeten het hebben van de fooien, die ze (vaak van de bezitters van de duurste auto's) niet altijd krijgen. Een paar kilometer verderop is een sloppenwijk.

De taxichauffeur rijdt op de terugweg flink om om zo 20 Rand (= €1,40) extra te pakken. Edwin heeft een leuk gesprek met hem over Afrika, Europa (waar het volgens de taxichauffeur allemaal veel beter is) en ebola. Hij moet hard werken voor een schijntje. Dus wat kan ons die extra 20 rand schelen.

Ik heb voor het eerst deze vakantie echt een beetje last van een cultuurshock....

Dagje strand...

Onder de rook van Durban, met het voetbalstadion aan de horizon, ligt Umhlanga Rocks. Een soort Zandvoort aan Zee. Grote huizen, voornamelijk blanken en dure auto's. We zitten in een ontzettend mooie en luxe bed & breakfast, op 40 meter lopen van het strand, de Indische Oceaan. Prachtige golven en ontzettend lekker weer! Maar er wordt afgeraden hier te zwemmen, want dit is een zone waar ook haaien zwemmen. We hebben het dus even bij pootje baden gehouden. Na een lekkere lunch en een wandeling aan de boulevard verderop, zijn we terug gegaan naar de B&B, waar we de rest van de middag lekker aan het zwembad hebben gezeten met een lekker drankje. Straks worden we door een taxi opgepikt om lekker te gaan eten aan de boulevard. Als dat geen vakantie is!

Toch wel raar, want onderweg van Hluhluwe naar hier zijn we heel wat echt hele arme wijken gepasseerd. Een paar muren met een golfplaat erop en geen ramen en dan zo'n 50 bij elkaar. Of gewoon wat hout met golfplaten, of caravans die je eigenlijk niet meer zo mag noemen. Een enorm groot contrast. Want dat is Afrika wel, een land van contrasten. Als je naar een grote stad rijdt, passeer je in de voorsteden eerst alle arme wijken. Veel mensen moeten uren lopen voor boodschappen, of sprokkelen hout. Anderen proberen sinaasappels of ananassen of zelf gemaakte dienbladen of houten creaties aan de man te brengen langs de (snel)weg. Het minimum maandsalaris ligt hier op zo'n € 95,- omgerekend. Dat moet je natuurlijk wel in perspectief zien, maar toch is het echt weinig.

Een dag van plan B

Vandaag zijn we via het wildpark naar St. Lucia gereden om een whale watching tour te gaan doen. In het wildpark nog best wat wild gezien, maar geen leeuw of luipaard waar we nog op hopen. In St. Lucia bleek het flink geregend te hebben en de Indische oceaan was erg wild. Daarom gingen er vandaag geen whale safari's. We hebben het op meerdere plekken gezien, maar helaas hadden we geen succes. Dus over naar plan B: nog maar een rondje in het wildpark. Wel jammer, 3 uur weggegooid. Maar gelukkig hadden we wel succes: buffels, neushoorns, olifanten, giraffen, een aardvarken, vechtende koedoes, zoenende bavianen (schattig!), zebra's en de leeuwen waar we zo lang op hadden gehoopt. Ze waren wel heel ver weg, maar met de verrekijker wel duidelijk te zien. 3 leeuwendames lagen heerlijk onder een boom te chillen. Van de mensen die er al langer stonden te kijken begrepen we dat ze net een beest verorberd hadden, dus ze lagen even uit te buiken.

Omdat we ruim 45 minuten naar leeuwen hadden gezocht, durfden we het gezien de tijd niet meer aan via het wildpark naar huis te gaan. Je moet daar namelijk voor 18 uur uit zijn. Dan gaat de zon onder en zonder straatverlichting is het daar natuurlijk veel te gevaarlijk. Dus hebben we plan B ingezet en zijn we buiten het park om naar huis gereden.

Na het dramatische eten op onze huidige accommodatie gisteravond (rijst met wortels, boontjes, kipguiche, rollade en steak lauwwarm uit de magnetron - gadverdamme!), hadden we besloten om vanavond onze eigen braai aan te steken. Omdat we qua tijd best wel een beetje krap waren komen te zitten, bleken de winkels helaas al allemaal gesloten. Geen vlees, geen kolen, geen hout, helemaal niets. Dus... Weer over naar plan B. In de lodge eten was na gisteravond echt geen optie meer, dus moesten we ergens wat zien te eten. Het was zaterdagavond en er waren erg veel mensen op straat. Er zijn eettentjes genoeg, maar veel ziet er wat dubieus uit. En we hebben geen trek om een paar dagen op de wc te zitten. Uiteindelijk is het een hamburger bij de lokale hamburgertent bij de Total pomp geworden. Prima alternatief, zeker vergeleken met het eten in de lodge.

Verder is het hier ook niet geweldig. We hebben een koelkast, maar die is heel vies (van de kookplaat daarnaast en van vocht/schimmel), stinkt en werkt niet. Ook de waaier aan het plafond is kapot. De waaier in de slaapkamer kan niet aan omdat daar de klamboes al hangen. De douche is zo vies dat ik er een handdoek in heb gelegd om te douchen, en het avondeten is erg slecht. We hadden een fles wijn besteld, maar ze kreeg de kurk er niet uit. Die was dus afgebroken. Daarmee liep ze naar de keuken en kwam na 5 minuten weer terug om de wijn in te schenken. Met 1/4 van de kurk IN de fles.

Morgen gaan we richting de kust. Na een dagje iets minder weer lijkt het daar weer lekker te worden: 23 graden met zon.

Hluhluwe

We zijn aangekomen in Hluhluwe (uitspraak Sjloesjloewe). Daar hebben ze ook een game reserve en daar hebben we nummer 3 van de Big 5 gezien: de neushoorn. Wat een groot log beest is dat zeg! Hieronder een foto, helaas nog steeds wat problemen met het uploaden van foto's van de camera met superlens, dus deze foto is iets minder scherp, maar het bewijsmateriaal is er!

Morgen proberen we hier nog de laatste 2 (leeuw en luipaard) te spotten en hopen we op walvissen tijdens een whale safari.

Swaziland en grensovergangen

Gisteren zijn we een dagje in Swaziland geweest. We hebben koning Mswati III en zijn 13 vrouwen niet gezien, maar wel prachtige landschappen. Het is daar voor ons gevoel allemaal net iets beter voor elkaar dan in Zuid-Afrika. Omdat Swaziland een aparte staat is, is er een grensovergang. Op aanraden van iemand wiens blog ik ter voorbereiding had gelezen, zijn we niet via de standaard grenspost gegaan, maar hebben we de minder bekende Bulembu grensovergang genomen. Daar waren we de enigen, dus hadden we ook alle aandacht. Na het officiële gebeuren (paspoorten, formulier voor de auto wat we gelukkig al bij het verhuurbedrijf hadden gehad, stempels etc.) meldde de man kortaf: now you have to pay 50 Rand. Geen idee waarom, maar gezien de ernstige blik van de man hadden we geen zin om de discussie aan te gaan voor € 3,50 omgerekend. Later kwamen we erachter dat dit heel normaal was en dat dit voor de auto was. Wij vervolgden onze weg over een gravelweg met gaten. Daar waren we in dat blog al wel voor gewaarschuwd, maar dit was wel heel erg... Edwin was echter helemaal in z'n element - kon hij eindelijk los met z'n 4x4 bak.  Gelukkig was dit na ca. 15km voorbij en ging de weg verder op redelijk goede wegen. Omdat de reis best lang was geweest, hadden we weinig puf meer om nog wat te ondernemen. Jammer want we wilden eigenlijk nog op bezoek in een lokaal dorp met een gids, maar in plaats daarvan hebben we lekker aan het zwembad gelegen.

Na een slechte nachtrust (bosbranden vlakbij, dus rooklucht, 2x stroomstoring, blaffende honden en harde bedden), zijn we na een lekker ontbijt vroeg vertrokken. Onze auto (die door de eerder genoemde weg oranje was van de kleigrond), was keurig gewassen en ook onze koffers, die net zo oranje waren, zijn netjes schoongemaakt. 100 punten!!

De douanepost waarbij we Swaziland verlieten, was iets groter. Er stonden dan ook heel wat mensen in de rij. Al met al viel het allemaal wel mee. Eerst stempels in je paspoort voor het verlaten van Swaziland, dan een stempel voor je auto. Dan kun je hek 1 door en moet je Zuid-Afrika weer in. Dus weer stempels in je paspoort en een stempel voor je auto. Dan nog een laatste politiecontrole en je mag Zuid-Afrika weer in. Wij vonden het een hele ervaring!

Onderweg zijn we heel veel politiecontroles tegengekomen. Iedere keer wordt de auto voor ons eruit gepikt. Wij hebben een beetje het idee dat de auto die we rijden te maken heeft met het feit dat we niet zo vaak aan de beurt zijn. Dit 'bakkie' wordt hier natuurlijk ook veel door de locale gereden en we hebben het idee dat vooral de toeristen eruit gepikt worden.

Verkeersveiligheid part II

Inmiddels zijn we een paar dagen verder en de lijst moet aangevuld worden:

6. Mensen op Snelwegen. Op snelwegen mag je 100 of 120. En daar lopen mensen ook gewoon op de vluchtstrook. Ook gewoon schoolkindertjes van een jaar of 7-10. Levensgevaarlijk! Daarnaast is de snelweg kennelijk een prima plek om te sporten - hardlopen en fietsen zijn daarbij favoriet. Ik zou het bijschrijven bij de extreme sporten - hardlopen in Zuid-Afrika.
7. Beesten op de snelweg / 80-kilometer wegen. Op wegen waar je 120-100-80 mag kunnen om elke bocht koeien of geiten staan of oversteken. Ik schrik me steeds helemaal rot als er 1 om de bocht staat.
8. Vrachtwagens bergop. Er rijden hier veel vrachtwagens met zware lading de berg op. Ook op de snelweg waar je dus 100 of 120 mag. Zo'n vrachtwagen gaat dan maar maximaal 20, dat verschil is echt heel groot om te kunnen anticiperen.

Potluck Boskombuis - Bush kitchen

Van het stel dat we eerder deze vakantie hadden leren kennen, hadden we een leuk lunchadresje gekregen tussen God's Window en Potholes in. We hadden een goede omschrijving gehad en wilden zeker zijn dat we op tijd waren. Via een zandpad met gaten en een houten brug waar de nodige planken misten, kwamen we uit bij een rotspartij. Als je daar tussendoor loopt, kom je bij Potluck Boskombuis. Wat een geweldige locatie! 1km van de snelweg en je waant je in een paradijs! Langs een kabbelend beekje is een eetgelegenheid gebouwd. Boomstammen als stoelen, houten tafels, zinken mokken en borden, een braai en een oven en twee dames die eten bereiden. Verder niets: geen elektriciteit, niets. Op de kaart stonden 4 gerechten: sirloin steak, rumbsteak, boerewors en potjiekos. Ik ben natuurlijk nieuwsgierig, dus bestelde ik het laatste. Inmiddels ben ik erachter wat het gerecht (bestaande uit maispap, stoofvlees met en zonder bot, aardappelen en groenten), is en wat de achtergrond er van is - lang leve Wikipedia.

Potjiekos (uitspraak: pojkiekos) is een traditioneel gerecht uit de Zuid-Afrikaanse keuken.

Potjiekos betekent potje eten. Het is een stoofpotje waarin verscheidene ingrediënten langzaam worden klaargemaakt. Het Potjie is een gietijzeren kookpot met drie poten die op een tot kooltjes geworden houtvuur wordt verhit. Vaak wordt ook wel direct houtskool gebruikt. Door echte liefhebbers wordt dat verafschuwd. Het potjie wordt in Zuid-Afrika ook wel een swart pot genoemd. 

Potjiekos kent zijn oorsprong bij de Voortrekkers. Zij hadden een ijzeren pot die meeging met hun trektochten door Zuidelijk Afrika. Op hun weg werden de ingrediënten verzameld, zoals groenten en wild. Deze werden aan de bestaande pot toegevoegd zodat er een rijkelijk gerecht ontstond. Zelfs de botten van het wild gingen in de pot om de stoofpot aan te dikken.

Het was heerlijk en ook de steak van Edwin was heerlijk. Inmiddels is het na 19 uur en we hebben nog steeds geen trek na deze overvloedige maaltijd.  Zie onder voor de foto's, die eigenlijk de beleving niet kunnen vatten.

Panorama Route

Iets wat je niet mag missen volgens de kenners is de Panorama Route. Dus zijn we vandaag maar vroeg op pad gegaan. Helaas reden we de verkeerde kant op en kwamen we in een township terecht. Allemaal afval en keien op de weg, in brand gestoken rommel en hele slechte wegen gaven ons een dusdanig slecht gevoel dat we maar gekeerd zijn. Toen we weer in de buurt van ons hotel kwamen, hebben we toch maar even een kaart van de omgeving gehaald bij de lokale VVV. Voor 10 rand (€0,70) kun je je geen buil vallen. Meteen ging het beter en waren we onderweg naar de MacMac Pools en de MacMac Falls. De MacMac Pools zijn veruit het mooiste plekje om te zwemmen wat ik ooit gezien heb. Puur natuur! Wij hebben daar lekker even zitten pootje baden, maar er waren daar mensen met een gezinnaan het zwemmen. Geen van allen sprong echter in het water. Eerst begreep ik niet waarom, maar toen ze met de reddingsboei aan kwamen die met een lang touw aan een paal vast zat, begreep ik ineens wat er aan de hand was: het hele gezin kon niet zwemmen! 1 voor 1 gingen ze het water in met de reddingsboei om. En een lol dat ze hadden! Vervolgens zijn we door gereden naar de MacMac Falls, een prachtige waterval.

Omdat we nog een speciaal lunchadresje op de agenda hadden staan, hebben we de Berlin Falls overgeslagen. De volgende attractie was een uitkijkpunt dat God's Window heet. Helaas waren dus ramen van God een beetje beslagen; het was best heiig en daardoor hadden we een minder goed uitzicht op de Blyde River Canyon. Maar dat mocht de pret niet drukken, want wat is het daar mooi zeg! Edwin is in Amerika in de Grand Canyon geweest en vond het erbij in de buurt komen. Na nog enkele uitzichtpunten kwamen we bij de bekende Potholes. Omdat 2 rivieren daar bij elkaar komen (de Treur en de Blyde Rivier), zijn de rotsen uitgesleten tot deze zogenaamde potholes. Aan het eind van de trip zijn we nog naar de Three Rondavels geweest. Omdat we toen redelijk moe en verbrand waren (nog steeds 33graden hier) en we voor het donker weer in het hotel wilden zijn, hebben we Pelgrims Rest toch overgeslagen.

Heerlijk avondje

Wat een heerlijke avond! Vanmiddag na een duik in het zwembad lekker buiten gezeten op onze 'eigen' veranda. Daarna een beetje gerelaxt en na zonsondergang heerlijk onder de overkapping gegeten. Het eten was heerlijk, het beste wat we gehad hebben de afgelopen dagen. Edwin had een carpaccio van steenbok en een beef steak en ik had een salade met warme peer en geitenkaas en walnoot en een in de Sabie rivier om de hoek gevangen forelletje. Als toetje verschillende Zuid-Afrikaanse kazen (want als het op de kaart staat, moet je het nemen). Allemaal erg lekker! Daarna zijn we lekker op de veranda van het restaurant in de heerlijke loungestoelen gaan zitten voor een afzakkertje. Ik had de amarula dream,  met de locale likeur, en amaretto en vanille-ijs. Een soort milkshake met veel drank dus... Smaakte prima! Nu zitten we nog heerlijk buiten - krekels op de achtergrond en nog 25 graden. Dat noem ik vakantie!

Morgen weer op pad, de Panorama route rijden: verschillende watervallen (die denk ik nu kurkdroog zijn),  Gods window, the three rondavels en de potholes.

We zijn weer in de lucht!

Na een nacht in het Krugerpark te hebben overnacht zonder wifi, zijn we nu aangekomen in Hazyview. De overnachting gisteren was aardig back to basic, maar het uitzicht was echt geweldig. Beter dan dit kon gewoon niet! Uitzicht op een hele kudde olifanten,  en groep nijlpaarden, diverse impala's en veel verschillende vogels,  waaronder de zwarte ooievaar. Hieronder een paar foto's van het geweldige uitzicht:

Helaas zagen we in de avond aan de horizon en flinke bosbrand. Dat bleek in Mozambique te zijn, we hoorden dat het was ontstaan omdat iemand een slang in de brand had gestoken. Zonde, want het ging om heel veel hectare. In de ochtend was het zicht daarom een stuk minder, de rook was verder het park in gegaan.

Gisteravond hebben we ook afscheid genomen van een stel met wie we de afgelopen dagen waren opgetrokken. Heel toevallig Nederlanders met wie we een gezamenlijke kennis hadden en met wie het prima klikte. We hebben de avond afgesloten met een etentje met z'n vieren en weer kregen nog een sleutelhanger met de tekst 'elephant crossing' als dank voor de safaritrip en de spannende ervaring met de olifant die ineens not amused naast onze auto stond. Zij gaan straks verder naar Kaapstad en wij gaan en andere route.

Vandaag hebben weer de laatste kilometers in het Krugerpark gemaakt.  Prachtige dingen hebben we weer gezien.  Nu zitten we in Hazyview, in een prachtig hotel.  Maar niet zoals wij dat kennen, en flatgebouw met kamers. Het is een heerlijke plek, alsof je op een boerderij zit.  Een prachtig uitzicht weer, zie de foto's hieronder:

We zitten hier 2 nachten, morgen gaan we de Panoramaroute rijden. De zon is bijna onder dus wij gaan zo richting het diner.