Grens Yukon / Northern Territories

Omdat we steeds op tijd in bed liggen (zeker als er geen internet is, je komt er nu pas achter hoe je daar aan gehecht bent), zijn we ook weer vroeg wakker.  Na de koffie en het ontbijt zaten we dus om 8 uur weer achter het stuur met als eindbestemming Inuvik. Hopelijk kunnen we daar weer even aan de stroom staan en lekker douchen.  De weg was redelijk en op sommige stukken zelfs heel goed. De eerste stop was de grens tussen Yukon en de Northern Territories. Een fotomomentje!

Daarna wachtte ons de eerste overtocht met de pont over de Peel River. De pont moest leeg vanaf de overkant komen om ons te komen halen en we waren zo aan de overkant. 

De tweede pont ging over de McKenzie  rivier. Daar moesten we wel even wachten, ik denk dat ze even lunchpauze hadden ofzo. Een kleine file was inmiddels aan beide kanten ontstaan van toch wel een auto of 5-6. Maar we hadden 4G op de Canadese simkaart dus kon ik via een hotspot even het vorige blogje plaatsen en konden we het thuisfront informeren.  Ik snapte niet helemaal waar de pont naartoe ging want we gingen niet naar de overkant. Voor we het wisten lagen we weer aan dezelfde wal als waar we vertrokken waren. Na wat oriëntatie zagen we dat het niet de plek was waar wij aan boord waren gekomen: kennelijk stopt hij nog bij een extra plek aan dezelfde oever. Nadat de vrachtwagen van de pont af was, moesten wij onze camper op zijn plek zetten, ik neem aan om het gewicht wat beter te verdelen. Even manoeuvreren op de pont dus. Voor het beeld : er konden 4 auto’s en een camper op, dus we hadden niet zo gek veel ruimte. Maar de beste man was tevreden en we gingen naar de overkant. Wat een gedoe!

Het is vandaag een beetje gek weer: het lijkt erop of de dag niet wil starten en het steeds 7 uur in de ochtend blijft.  

Ook heb ik mijn angst voor outhouses (dixie in houten hok) noodgedwongen weer moeten overwinnen. Voor de mensen die het verhaal niet kennen: in Canada ben ik ooit zo’n ding in gerend met hoge nood om met mijn broek op mijn enkels erachter te komen dat er een wespennest in zat. Een van de wespen stak me in mijn bil, dus ik was even genezen. Op zich hebben we ook wel een toilet in de camper die we gebruiken maar als we de slide-out onderweg ingeschoven hebben kunnen we daar niet bij zonder deze weer uit te schuiven. Dan is het gewoon handiger om zo’n outhouse te pakken.

Na een lange, kaarsrechte en ook wel op sommige stukken wat saaie weg kwamen we aan in Inuvik. Bij de VVV hoorden we dat de enige camping de dag ervoor gesloten was voor het seizoen. Daar ging onze douche ! En het opladen van onze apparatuur ! Balen! We konden we gratis langs een meer slapen, maar dat zag er niet zo mooi uit. Dus toch maar weer de app erbij gehaald en nu staan we op een heel mooi plekje langs een meer.

Inmiddels is het begonnen met regenen en moeten we zo het verwarmingspaneel weer open schroeven want de kachel heeft er weer geen zin in. Het is aannemelijk dat er weer stof in zit want de hele camper zat van binnen en buiten onder het stof na de rit van vandaag. Straks lekker pastasalade met tonijn en morgen door naar het einde van de Denpster Highway: Tuktoyaktuk aan de Noordelijke IJszee .