Van Skagway naar Conrad

Na een gezellige avond in bar Bonanza zijn we als een blok in slaap gevallen. Het begint hier flink koud te worden met regen en wind dus we hebben de kachel lekker aan gelaten. Meteen in de ochtend even gebeld met het reisbureau en de nieuwe terugvlucht geregeld. Maaike had haar best gedaan en we vliegen nu van Whitehorse naar Vancouver naar Calgary naar Amsterdam. 

We moesten vroeg weer op om met de Yukon White Pass trein in de voetsporen te goudzoekers te treden. Ik vind die geschiedenis echt interessant: mensen vanuit Amerika die alles opgaven en vertrokken voor het grote avontuur : het vinden van goud. Geen idee wat ze voor ontberingen te wachten stond, met een jaar eten op hun rug over een ‘pad’ dwars door de bergen met wind, regen en meters sneeuw. Boten bouwen (wat ze nog nooit gedaan hadden), de Yukon rivier over en dan daar aankomen en geen idee hebben wat ze moesten doen. Van de 100.000 zijn er 30.000 op de eindbestemming aangekomen, 19.000 zijn daadwerkelijk gaan zoeken en slechts een handjevol vond daadwerkelijk goud. We zagen vanuit de trein een stuk van het originele pad en prachtige vergezichten en watervallen! De trein was overigens vooral gevuld met mensen van de verschillende cruiseschepen. Daar leeft Skagway op.

Na de treinrit hebben we nog even - heel slecht - voor de lunch een dough boy gegeten en daarna nog even op de camping waar we stonden ons afvalwater geloosd. Daarna door in de richting van Whitehorse, weg van de drukte. We gingen weer de grens over USA/Canada en vonden de Klondike Highway prachtig !!! 

Onderweg zijn we nog even gestopt bij een hangbrug over de Skagway river. 

Einde van de middag zijn we gestopt bij het gehucht Conrad waar we een supermooi plekje vonden om te slapen, naast een groot meer. Het was droog en we hadden nog best veel brandhout dus eerst maar even een lekker vuurtje gemaakt en met een hapje en drankje lekker bij het vuur gezeten.

Onze verwarming in het leefgedeelte, waarvan gezegd is dat hij enkel op gas werkt, werkt dus niet op gas alleen maar heeft ook wat stroom nodig om aan te slaan. En onze accu van de camper is niet al te best. Na een dag rijden is hij vol maar na het uitschuiven van de slideout is hij eigenlijk al weer leeg. Om wat warmte in de camper te krijgen moeten we dus even de auto starten om de kachel aan te laten slaan. Dan hebben we wat warmte in de camper. Verder als we geen stroom hebben dus warme trui aan en vroeg ons warme bed in. Vanmorgen toen we op stonden en de deur open deden zagen we ineens dat de bergtoppen besneeuwd waren. Op zich niet zo vreemd want het is koud en het had geregend. Maar wel heel mooi!

Vandaag rijden we verder richting Whitehorse voor de laatste dagen.