Het wachten is begonnen

Vandaag hebben we de camper ingeleverd: ons fijne huisje van de afgelopen weken! De Nederlandse manager deed de afhandeling van de verhuur en uiteraard moesten we betalen voor de kapotte voorruit. De factuur à 750 Canadese dollar heb ik meteen ingediend, want o ja, daar waren we voor verzekerd. Best blij mee, want dat is omgerekend al snel zo'n 500 euro. Verder nog even alle mankementen doorgenomen en heel schappelijk kregen we een keurige vergoeding voor het feit dat we steeds met stroom op campings hebben moeten staan omdat anders onze verwarming het niet deed. Keurig afgehandeld, zo hoort het, prima maatschappij dat Fraserway.

Nog even snel een foto gemaakt van de trip : we hebben 4.322,4km gereden en bijna 90 uur in de camper gereden. Daarvan heeft Edwin denk ik 99,9% voor zijn rekening genomen. Ik was toch een beetje te schijterig met al die gaten in de weg en al die modderbende, dus ik heb vandaag nog even een stukje gereden. Ik vond het toch zonde om helemaal niet in zo'n bakbeest gereden te hebben. 

We zitten nu al een paar uur op het vliegveld in Whitehorse, waar echt helemaal niets te doen is. Er zijn vandaag 3 vliegtuigen die landen of opstijgen en that's it. Het licht was zelfs op veel plekken gewoon uit. Buiten is het een grauwe dag: veel bewolking. Het gaf me mooi te tijd om even te kijken wat er allemaal in mijn mailbox stond met betrekking tot de verhuizing van mijn moeder, en wat er de komende weken nog moet gebeuren. Maar dat wachten en hangen op vliegvelden is echt het meest vervelende van reizen. Maar ja, je moet er wat voor over hebben, dat hoort er nu eenmaal bij. 

We hoorden net dat Air Canada nooit op tijd is, dus ik ben heel erg benieuwd of het vliegtuig op tijd is. Morgen ook een lange reisdag: bijna 11 uur incl. overstaptijd in Calgary, wat gelukkig maar een uurtje is. Maandag om 07:55 hopen we aan te komen in Amsterdam.