Van Tuktoyaktuk naar Fort McPherson

Gisteren lagen we er redelijk op tijd in. Ik had in de avond nog even een blokje om gelopen in de ijzige kou dus het slapen in een lekker warm bed was geen enkel probleem. De wind gierde om de camper dus we hebben de slide-out iets naar binnen gedaan om te voorkomen dat het luifeltje wat erboven zit zou sneuvelen. We sliepen wel lekker op het geluid van de wind en de schommelende camper.

Vanmorgen hebben we het koude Tuktoyaktuk verlaten, maar niet zonder eerst nog even te pootjebaden in de noordelijke ijszee. Zwemmen was heel lang het plan maar we kregen letterlijk een beetje koudwatervrees (letterlijk).

Daarna op zoek naar een plek om het toilet-, douche- en afwaswater te lozen. Dat viel nog niet mee maar gelukkig bood de app IOverlander weer de helpende hand. Ik was blij dat we weer leeg waren want na 3 dagen op de camper teren was het wel nodig ! En toen terug naar Inuvik, over dezelfde wasbordjes als de heenweg. In Inuvik hebben we even geluncht, getankt en wat boodschappen gedaan. Er was een heuse herfstmarkt die heel veel aanloop had, maar die viel ons nogal tegen (maximaal 20 tafels) met handwerk en vreterij.

Verder moesten we weer even wat reparatiewerkzaamheden uitvoeren aan de camper. Voor een 4x4 camper is het interieur niet echt geschikt. Alles wat met schroeven vast zit, trilt los. Dit keer was het tafelblad uit de rail geschoven, de deur van de douche open gegaan en wederom de spiegeldeur van de kast uit de rail getrild. De spiegel blijft wonder boven wonder steeds gewoon heel. En we rijden echt heel erg rustig aan! De wegen zijn tot nu toe allemaal zoals dit dus het is ook niet dat we hele gekke wegen rijden, Het slot van de deur doet het weer goed, net als de gerepareerde kachel. De tafel is gemaakt en steviger als ooit tevoren en de kastdeur zit weer (soort van) in de rail. Vooralsnog de enige echte schade dus de voorruit en 2 drinkglazen.

Eigenlijk wilden we blijven slapen in Inuvik maar we besloten nog een stukje verder te rijden omdat we nog fit waren. Gelukkig was de weg goed begaanbaar: je kon zien dat er recent nog een schraper overheen gegaan was. Onderweg zagen we weer de sneeuwscooters met aanhangers staan : klaar voor gebruik als de sneeuw komt. Gek gezicht is dat, die sneeuwscooters in het rood/gele landschap.

We reden vandaag weer het ‘saaie’ stuk van de weg, met veel kleine sparren links en rechts van de weg. Uiteindelijk namen we nog de pont over de MCKenzie en slapen we in Fort MCPherson. Gratis, in het dorp, uitkijkend over meren. Op de BBQ liggen de krieltjes te garen en zo komt er een lekker biefstukje bij. We zijn wel de alcoholvrije zone uit volgens mij                         (alcoholmisbruik is hier echt een probleem), maar dit dorp heeft geen drankwinkel en de kroeg is gesloten. Er wonen hier zo’n 700 mensen. Morgen moeten we noodgedwongen wat later weg want de pont gaat pas vanaf 09:15 uur en dat is nog een krap uurtje rijden. Eindpunt voor morgen is nog niet duidelijk. Overmorgen moeten we in ieder geval weer in Dawson zijn voor de herkansing van de vlucht over Tombstone Territorial Park. Daarna gaan we wat oostelijker richting Carmacks, Whitehorse en Kluane National Park. De laatste week pakken we dan weer een stuk Alaska : Haines en Skagway.