Thuis met fantastische herinneringen en een jetlag, maar zonder koffers

Tja, en daar is -ie dan: de jetlag. Half 3 was het en we hebben het nog kunnen rekken tot half 5, maar nu zijn we echt klaarwakker.  10 voor 5 aan de koffie dus. Gisteren zijn we na een behoorlijk moeizame reis teruggekomen. Eerst bleek dus dat de koffers toch niet alsnog naar Vancouver waren gekomen, daarna bleek KLM nog iets niet omgezet te hebben naar onze nieuwe vluchtgegevens nadat zij de originele vlucht geannuleerd hadden en misten we bijna daardoor de vlucht naar Calgary. Daarna werden we er ook nog uitgepikt voor de drugscontrole en gingen onze tassen ook bij de reguliere controle de afslag naar de extra controle. de vlucht naar Calgary was op zich prima, een uurtje was dat maar. Ook de overstap ging soepel, maar de laatste 8,5 uur waren niet fijn. We hadden op de originele (geannuleerde) vlucht extra beenruimteplaatsen geboekt, maar die waren op deze vlucht niet meer beschikbaar. Dus had onze reisagente de minst slechte economy plekken geboekt, waar we toch nog een klein beetje beenruimte zouden hebben. KLM had echter weer een ander vliegtuig ingezet waardoor we nu echt met de benen in de nek moesten zitten. Een paar tieners voor ons dachten geen seconde na en gooiden hun stoelen hup zo naar achteren, vol op mijn knieschijf. Iedere vorm van bewegingsruimte was weg. We krijgen wel ons geld terug voor die beenruimte stoelen, maar heel eerlijk hadden we  liever de beenruimte gehad.  

We zijn dus zonder koffers naar huis gekomen, en gaandeweg de dag zie je dan dus wat je daar allemaal in hebt zitten, wat je eigenlijk wel acuut nodig hebt. Bij thuiskomst gingen we even douchen en bleek dat ik nog maar 3 onderbroeken in de kast had liggen. Die dus meteen maar gekocht. Al Edwins T-shirts zitten in de koffer, net als onze tandenborstels en Edwin's baardtrimmer. Je wilt ook niet bedenken wat er allemaal weg is als de koffers niet meer terugkomen: onze wandelschoenen, winterjas, regenjassen, mijn statief, en al onze outdoorkleding. Dat wordt dan een flinke claim, maar uiteindelijk wordt vaak alleen maar de dagwaarde vergoed, dus schiet je er hoe dan ook bij in.

Gisteren ook meteen maar even wat praktische zaken geregeld, zoals een afspraak bij de opticien voor onze brillen die beide gesneuveld zijn op vakantie, en wat administratieve zaken zoals het blokkeren van mijn creditkaart waar een gekke uitgave mee gedaan is die teruggedraaid moet worden, het indienen van de schade van de voorruit bij de verzekering en het indienen van de claim van de basisproducten die we tot nu toe even hebben moeten kopen vanwege het missen van de koffers. Ik had slechts een klein wasje, dus dat hoefde ik in ieder geval niet te doen haha!

Maarrrrr.... wat hebben we een fantastische reis gehad. Yukon is zo mooi en ongerept! Larger than life is hun slogan en dat is een terechte slogan. Wij vinden de herfst ook altijd erg mooi om die kant op te gaan. Alle bladeren aan de bomen worden geel en de combinatie van zon en regen zorgt voor veel mooie luchten en regenbogen. 

Het was ook wel de meest avontuurlijke reis die we tot nu toe hebben gedaan. De camper zorgde ervoor dat we creatief moesten zijn met zaken, en de wegen die we reden waren behoorlijk slecht (gaten in de weg, modder, glibberigheid). Ook de harde wind gaf soms wat uitdaging. Gelukkig zijn we beide oplossingsgericht, je weet gewoon als je zo'n reis maakt dat je dit soort dingen gaat tegenkomen. De beer op 4 meter en de ervaring op de pont van Haines naar Skagway waren de spannendste ervaringen. De rest was een mooi avontuur. Het reizen daar is al vakantie op zich: oneindige vergezichten op bossen, meren en bergen, waar de weg doorheen slingert. Af en toe steekt er wat wild over, en het (fotografisch) licht is geweldig. Qua wild had ik zelf op wat meer gehoopt, maar dat wat wij in 2018 in Alaska hebben gezien, wordt denk ik nooit meer overtroffen. Toch hebben we best veel wild gezien onderweg: grizzly's, vossen, een bever, een eland, dolfijnen, arenden, een marmot, heel veel eekhoorns en leuke vogels, waarvan de whiskey jack gewoon gezellig uit je hand kwam eten.  We hebben veel leuke mensen gesproken en wijntjes en biertjes gedronken met buren op campings. We hadden wat meer op afgelegen plekken gratis willen kamperen, maar de gebreken van de camper lieten dat niet echt toe. Toch hebben we twee keer gratis gekampeerd en een ook de provincial parks zijn prachtig. Daar sta je ook midden in de natuur, maar dan heb je net even iets meer: een vuurschaal, een toilet (dixie), een picknicktafel en vaak ook brandhout. Maar geen stroom dus als het echt koud is, dan moesten we een dikke trui aan of vroeg naar bed. 

Nu maar eens aan de slag met het fotoboek, we hebben de hele dag nog voor ons!