Het beloofde vandaag weer een lekkere warme dag te worden, dus wilden we eigenlijk op tijd aan de wandeling beginnen naar de ruïne waar we vanaf het huisje waar we logeren op uit kijken. Echter, het dal was onzichtbaar door het wolkendek dat erin hing. Dus uiteindelijk gingen we pas om 10:30 uur aan de tocht beginnen. Al vrij snel moesten we een riviertje door en begon bij de ruïne van de oude molen de klim naar boven. Goed voor de kuitjes laten we maar zeggen. Toen we na vele uitpufmomenten eindelijk boven kwamen, hebben we de gevleugelde uitspraak van onze vriend Bert maar weer eens tevoorschijn getoverd : "Tering wat een ontbering!" Echter, behalve een mooi veld met bloemen en vlinders, wat ons deed denken aan een Alpenweide in Oostenrijk, zagen we geen ruïne. Na wat rondzwervingen boven op de berg, vonden we gelukkig toch nog de overblijfselen van het huis, dat inmiddels overwoekerd was door de planten, struiken en bomen die door het dak en door de ramen en deuren groeiden. Zonde, want het is een prachtig mooi plekje. Uiteindelijk moesten we ook bekennen dat het er van ons huisje af spectaculairder uit zag dan van dichtbij, maar goed, we hadden een mooie wandeling gemaakt. Nadat we even gefacetimed hadden met het thuisfront om ze mee te laten genieten, zijn we begonnen aan de terugtocht. Dat ging een stuk makkelijker en we hadden nu ook tijd om te kijken naar de vele roofvogels die al schreeuwend door het dal vlogen. En op het huis waar we logeren. Zie foto met pijl. Na een snelle douche, hebben we ons naar het zwembad gesneld om daar nog even lekker te genieten van het zonnetje. Het lijkt erop dat het na donderdag gebeurd is met het mooie weer dus we genieten er nog even van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten