Omdat we vroeg
bij de ferry waren en het een tocht van 2 uur was, besloten we uiteindelijk
maar wat te eten bij de terminal en niet nog zelf te gaan koken bij aankomst op
de camping. We waren inmiddels ook wel heel moe en dat kwam ons humeur niet ten
goede. Het eten op de terminal was een onverwacht succes, want ik had me
ingesteld op vette hamburgers, maar er was een soort van food market met
allemaal kleine tentjes, waar je van alles aan eten kon krijgen uit allerlei
verschillende culturen. Edwin koos uiteindelijk voor een broodje pulled pork en
mijn keuze viel op nasi met rundvlees en gestoomde groenten. Heerlijk. Daar
word je weer een beetje mens van. Aan boord van de ferry zijn we meteen naar
het bovendek gegaan. Langs de rotsen lagen zeehonden te luieren en er waren
veel vogels te zien. Gezien onze mentale gesteldheid was het me zelfs te veel
moeite om de camera mee te slepen dus foto’s van deze beesten kan ik helaas
niet op dit blog laten zien, jullie moeten me maar op mijn woord geloven.
Gezien het nieuwe tijdstip van vertrek naar Vancouver Island, zaten we nu
midden in de zonsondergang. “Elk nadeel heb z’n voordeel.” Edwin is er altijd
van overtuigd dat je krijgt wat je verdient en in dit geval was dit de mooiste
zonsondergang die wij ooit gezien hebben. Wauw! In ontelbare verschillende
kleuren veranderde de lucht van geel naar oranje naar roze en rood tot blauw
met verschillende tinten groen en dan weer naar okergeel. En dat in een
panorama van zo’n 270 graden. In een foto kun je dit nooit vastleggen, maar
toch hebben we met Edwin’s telefoon een poging gedaan.
De camping lag
gelukkig maar 11 minuten van de terminal en dus waren we om 20:15 uur
aangekomen op de Living Forest Campground. De supermarkt die 3 minuten verder
lag en waar we langskwamen was nog wel open, maar we hadden simpelweg geen
energie meer om boodschappen te doen. We hadden ons avondeten al op en we
hadden nog twee flesjes water; daarmee zouden we het nog wel redden deze avond. We kregen een plekje op de camping tussen de
bomen. Achteruit in te parkeren. Zonder verdere verlichting terwijl het al
pikkedonker was. Toen de camper stond waren we even vergeten dat er ook nog een
slide-out was van een meter dus de camper moest nog even opnieuw ingeparkeerd
worden, iets meer naar rechts zodat de slideout ook uit kon. Het enige wat we
nog even hebben gedaan, is de koffers uitruimen en alles een plekje in de
camper geven en uiteindelijk hebben we het niet eens meer 21:00 uur zien
worden, zo snel sliepen we.
Dinsdag begint
voor ons de vakantie pas echt. We zijn niet meer overgeleverd aan tijdsgebonden
zaken die we zelf niet in de hand hebben. We kunnen doen en laten wat we
willen. Het enige wat we echt moeten, is boodschappen doen, maar dat kan hier 3
minuten verderop. Verder hebben we de tijd aan onszelf en willen we proberen
ergens bij Campbell River de volgende overnachting te doen. Dat is zo’n 2 uur
rijden hiervandaan, dus we kunnen onderweg nog genoeg doen en/of bekijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten