Van Cefalú naar Palermo en bezoek maffia-museum

Vanmorgen hebben we de tijd genomen voor het ontbijt bij onze prachtige B&B. Vooral Edwin viel met zijn neus in de (room)boter, met zelfgemaakte koekjes en warme apfelstrudel. Ik was vooral in mijn element met veel vers fruit. 

Vanaf daar via binnenweggetjes naar Corleone, de maffiastad bij uitstek. I.p.v. een toeristische rondleiding kozen we voor een museum, dat ons aangeraden was door mijn buurvrouw in het vliegtuig. Een klein museum, waar een vrijwilliger, een jongeman van 18 ons rondleidde en alle verhalen vertelde. Er waren erg veel (nare) foto's en er werd uitgelegd hoe de mensen werden afgeperst in ruil voor veiligheid. Maar ook hoe alle mensen (en hun familie) die op wat voor manier betrokken waren bij onderzoeken naar de Cosa Nostra of er wat van vond, gewoon een kopje kleiner gemaakt werden. En soms niet alleen zijzelf, maar ook de familie om hem/haar heen. En hoe jonge jongens, onder de indruk van alle rijkdom van de Cosa Nostra, zich soms al vroeg aansloten bij de maffia. Indrukwekkend. En de meeste grote zaken zijn van de jaren '80 of zelfs '90. Dat is echt nog niet zo lang geleden. En het is er nog steeds, alleen minder zichtbaar. De jongen had ook veel verhalen van zijn grootvader gehoord en was gefascineerd door de geschiedenis. Hij was ervan overtuigd dat men genoeg geleerd had van de geschiedenis zodat deze zich niet zou herhalen. Good for him, maar ik geloof het niet direct. Er blijven altijd mensen die gericht zijn op macht en steeds meer willen. Koste wat kost. Erg interessante materie.

Daarna hebben we nog geprobeerd te eten in een oud pand van de maffia, waar nu een restaurant gevestigd is, maar in de stad was het ten eerste onmogelijk om het restaurant te vinden met alle kruipdoor-sluipdoor weggetjes die allemaal 1 richting waren en was het daarnaast onmogelijk om te parkeren. 

Dus zijn we maar richting Palermo gereden, en hebben we onderweg geluncht in een gehucht van zo'n 150 inwoners: Ficuzza. Er zat geen mens, en het personeel leek ongeïnteresseerd, maar we aten er fantastisch: een Siciliaans plateau met specialiteiten en een salade Caprese. Alles supervers en lekker. 

Daarna zijn we nog even gaan afkoelen aan het strand. Een normaal (niet zwart) zandstrand dit keer, en het was heerlijk! Daarna door naar Palermo, waar we in een prachtig herenhuis / voormalige kerk verblijven. Wat een pareltje, zo midden in de binnenstad van Palermo. En in elk hoekje staat wel een oude vespa.

Maar wat een drama om hier te komen:

- De wegen zijn breed, dus er kunnen makkelijk 2 auto's naast elkaar rijden, maar 3 lukt ook wel of heel soms 4. En anders maken ze dat wel pas. Er staan toch geen lijnen op de weg, dus als je een beetje slalomt, dan past het best. 
- Rode verkeerslichten zijn er wel, maar die gelden niet voor scooters en motoren en niet voor opa, die rustig met zijn Fiat Punto tussen de wachtende auto's door manoeuvreert, en dan door rood zijn weg vervolgt.
- Stopborden worden compleet genegeerd, net als borden "u nadert een voorrangsweg". 
- Brommers, vespa's, motoren en zelfs fietsers (beetje levensmoe denk ik), slingeren links en rechts tussen de auto's door.
- Het toeteren is oorverdovend, en de handgebaren zijn meer regel dan uitzondering.
- Als je niet brutaal bent, dan sta je er morgen nog. Hoewel, dan ben je al wel vooruit getoeterd of gescholden.

- Parkeren kan best dubbel, en achteruit uit een weg of uitrit rijden kan ook best als het mega druk is.

- Als je moet lossen als vrachtwagen, dan moet je lossen en als je zin in koffie hebt dan parkeer je voor de bar en als je brood moet hebben, dan kun je best even op de rotonde met of zonder alarmlichten staan om even bij de bakker binnen te lopen.

Ik heb dus 20 minuten met samengeknepen billen alleen maar "pas op", "gvd weer zo'n k-brommertje" en "wat een idioot" en "wat een chaos hier" geroepen. Het lijkt hier wel op New Delhi ofzo, of op een of andere Afrikaanse hoofdstad, wat een ellende.  De autosleutels moesten we achterlaten: de auto werd geparkeerd ergens op een eigen terrein achter slot en grendel. Ben bang dat we er morgen nog wel even in moeten zijn, want we gaan Palermo verkennen en dat ga ik echt niet op de slippers doen. En de wandelschoenen liggen in de auto. Dat wordt nog mooi zweten morgen, want het is hier overdag 32 graden en er is een hele hoge luchtvochtigheid.

Wat ons verder opviel was de enorme hoeveelheid afval, wat gewoon langs de weg gedumpt werd op de weg naar Palermo toe. 

Niet alleen vuilniszakken, maar ook kleding, banken, kasten, potten en pannen en wat je allemaal verder nog maar kan bedenken. Echt gewoon vies en zonde van het uitzicht op de mooie bergachtige vlaktes.