Thuis had ik dit uitje al gevonden, maar omdat rondleidingen alleen met 8 personen gedaan worden, had ik deze alweer van de lijst gestreept. Tot onze gastvrouw ons vroeg of we interesse hadden om de rondleiding door de tuinen van La Scarzuola te doen. Ja dus!
Ooit gesticht door Franciscus van Assisi in 1218 die er een roos en een laurier plantte, waaruit een fontein stroomde: een wonder. In 1957 begon de architect Thomasso Buzzi naast het klooster een ideale stad te bouwen. Het zijn in totaal 7 theaters, die allemaal hun eigen curiositeiten hebben. Zo is er een miniatuur-stad met miniaturen van de mooiste gebouwen in de wereld. Alle theaters hebben een prachtige akoestiek, maar hebben ook weer hun eigen eigenaardigheid.
Zo is er een vergulde deur, die precies met de stenen meebeweegt, zijn aan het einde van een theater wat cipressen geplant met daaronder wat bakstenen op zijn kant, wat een orgel met orgelbuizen en toetsen moet voorstellen. De boom in het midden van een andere ruimte is gemaakt als zonnewijzer en als je een trap in een glazen ruimte op loopt, maakt dat precies het geluid van een toonladder. Er is een tunneltje dat de keel van de walvis van Jonas voorstelt, waar je, als je er doorheen loopt, een wijzer mens wordt. Overal waar je kijkt word je verrast door een andere stijl, een gekkigheid of slimmigheidje. Iemand met heel veel geld en een hele creatieve geest heeft hier aan de knoppen gezeten.
En dan Brian, de gids. Met zijn gat in zijn broek en paarse Croqs aan in zijn keurige Engels, die me deed denken aan een Engelsman die ik kende (misschien zijn tweelingbroer of anders een reïncarnatie van hem, wie weet: alles lijkt hier te kunnen op dit landgoed). Hij is geknipt voor deze job! Vanaf de eerste minuut hang je aan zijn lippen. Ge-wel-dig! Edwin was natuurlijk voor alles en nog wat weer uitgekozen als side-kick.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten