Diner bij Rust en Vrede

In Nederland had ik nog een reservering kunnen maken voor het restaurant Rust en Vrede, een toprestaurant hier in Stellenbosch. De taxi was geregeld door de receptie en ook Edwin’s linnen broek en overhemd waren keurig gestreken op verzoek. Ik had in Nederland een mooi nieuwe lange jurk gekocht en samen zagen we er tiptop uit, vooral Edwin natuurlijk met zijn recent aangeschafte schoenen van € 3,50.

 

 

Bij aankomst op de parkeerplaats begon de belevenis al. Nog voor we uitgestapt waren, kwam de gastvrouw ons al tegemoet lopen om ons op te vangen. We dronken bij zonsondergang met uitzicht op de berg buiten een glaasje champagne. Het restaurant doet zijn naam eer aan: met een fantastisch uitzicht hoorden we niets anders dan vogels die floten en zagen we eekhoorns tikkertje spelen. Nog een beetje ongemakkelijk dronken we onze champagne op. Buiten kregen we onze eerste amuses: oesters en Edwin kreeg een soort bitterballetje met eendenragout en ik kreeg een soort crackertje met superlekkere gerookte zalm. Aansluitend gingen we naar binnen en werd onze stoel (of eigenlijk meer de fauteuil) aangeschoven door de gastvrouwen en het servet op onze schoot gelegd. We kozen het 6-gangen diner met wijnarrangement en vanaf dat moment werd het een groot feest van smaken. Het personeel legde alles tot in de puntjes uit en ook de sommelier legde met veel passie uit waarom de wijn die geschonken werd precies bij het gerecht paste.

Glutenvrij eten was hier geen probleem, dat is in het begin van de avond 1x benoemd en daarna is het net meer ter sprake gekomen, maar gewoon geregeld. Heerlijk. Als je glas water over de helft leeg was, werd het zonder dat je het door had meteen bijgevuld. De Braziliaanse chef-kok in de open keuken beoordeelde alles voordat het uitgeserveerd werd en kwam zowel aan het begin als aan het eind van de avond even een praatje maken met al zijn gasten. Als je naar de wc ging, dan werd je daar naartoe gebracht door de gastvrouw. In het wc-papiertje zat een keurig vouwtje en de naast handenwassen kon je ook nog even je handen insmeren met bodylotion. De gastendoekjes lagen keurig opgevouwen en kon je na gebruik in een wasmandje gooien. Als je klaar was, dan ging een van de gastvrouwen heel onopvallend even het gebruikte handdoekje uit de wasmand vissen, de boel weer netjes maken en een vouwtje in het wc-papier leggen. De andere gastvrouw liep achter je aan om je stoel aan te schuiven en het servet (dat inmiddels allang weer opgevouwen was en over de rand van de tafel lag), weer op je schoot te leggen. Niets maar dan ook niets werd aan het toeval overgelaten en toch gebeurde dat zonder dat je het idee had dat je op moest zitten. Het eten is geweldig, alle smaken passen perfect bij elkaar en ik vind het altijd zo knap dat je de wijnen er zo goed bij weet te combineren. Zo hadden we een gerecht met vrij heftige kaas en daarbij zat een Gewürztraminer uit Alsace. Dat vind ik dus echt niet lekker en zal ik normaal gesproken niet opdrinken, maar het paste zo goed bij het gerecht dat het glas gewoon leeg ging.

Al met al een superleuke ervaring. Niet iets wat je vaak moet doen (dure hobby ook), maar iets wat je heel af en toe moet doen en dan is het heel erg bijzonder. Om 22:30 uur zette de taxi ons weer af bij de receptie van Knorhoek Wine Estate.