We zitten nu in Helmeringhausen. Voor wie dacht dat Hulshorst klein was, moet hier eens komen. Helmeringhausen is een straat van maximaal 200 meter (verhard, dat dan wel weer), met daarin een hotel (waar wij verblijven), een restaurant (waar wij eten), een winkel (waar we net tissues, een ijsje en een souvenir hebben gekocht), een museum en een benzinepomp. En een paar huizen, want er wonen maar liefst 22 mensen, waarschijnlijk allemaal werkzaam bij 1 van de bovengenoemde etablissementen. Met andere woorden: hier is helemaal niets. Het is een soort van Duitse boerderij in een ander land geplaatst met alleen maar donkere mensen in dienst. Voertaal is Duits en voor de lunch had ik Bratwurst. Edwin heeft net een halve liter bier weggewerkt. Hoppa, kan het Duitser? (oei dit is vragen om reacties van vrienden die meteen iets gaan roepen over Edwin en een Heimat haha).
Gezellig is het hier wel: er zijn veel vogels, er lopen geiten, ganzen, een hond en andere dieren, in de tuin kijk je je ogen uit (auto auto-onderdelen, kunst, oude kruiwagen, zitjes, etc) en er waait hier een heerlijk windje, wat het best aangenaam maakt. Morgen gaan we op en neer naar Kolmanskop, een spookstad in de duinen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten